Evde Domates Nasıl Yetiştirilir?Evde domates yetiştirerek sadece paradan tasarruf etmekle kalmaz, aynı zamanda asmadan mükemmel şekilde olgunlaşmış meyveleri toplamanın ödülünü de alırsınız. Tohum satın alın veya bir domatesten tohum seçin. Tohumları çevrimiçi olarak tohum takas sitelerinden, yerel fidanlıktan veya diğer bahçıvanlardan satın alabilirsiniz. Tohumları bir mağazanın bahçe bölümünden de satın alabilirsiniz. Bir bitkiden tohum toplamak istiyorsanız, o bitkiden en az bir domatese ihtiyacınız olacak. Domatesin aile yadigârından veya açık tozlaşan tohumdan yetiştirilen bir bitkiden olduğundan emin olun. Domatesleri hibrit veya kimyasal işlem görmüş tohumlara sahip bir bitkiden seçerseniz, sonuçlar o kadar etkileyici olmayabilir. Bir domates bitkisi şu şekilde kategorize edilebilir: [1]
Domatesleri ortadan ikiye kesin ve içini plastik bir kaba alın. Domates posası ve tohumları kapta birkaç gün oturacağından, gevşek kapaklı bir kap isteyeceksiniz. Tohumların üzerinde bir küf tabakası oluşacaktır. Bu süreç, yeni nesil bitkileri etkileyebilecek birçok tohum kaynaklı hastalığı yok edebilir. İklimi, boyutu ve pişirme kullanımını göz önünde bulundurun. Yetiştirilen az çekirdekli etli domatesler sos yapmak için idealdir. Kısa ve tıknaz çeşitler, daha küçük meyveler üreten türler gibi kaplara iyi uyum sağlar. Tüm atalık çeşitler açıkta tozlanır, bu da tohumlarının her yıl saklanabileceği ve aynı bitkilere dönüşeceği anlamına gelir. Büyükannenin değerli bir mücevheri gibi, aile yadigarı tohumları da genellikle bir nesilden diğerine aktarılır. Öte yandan melezler, hastalık direnci veya tek biçimli şekil gibi özellikler için birlikte yetiştirilen iki veya daha fazla farklı domates bitkisinin kombinasyonlarıdır.
Saksıları etiketleyin. Birkaç farklı tohum türünü fermente ediyorsanız, herhangi bir karışıklığı önlemek için kabı doğru türle etiketlediğinizden emin olun. Kapağı kabın üzerine yerleştirin ancak oksijenin posaya ulaşmasına izin verecek şekilde kapatmayın.Genç fideleri besin açısından zengin toprağa derinden dikin. Kapları eşit parça dikim karışımı ve saksı toprağı ile doldurun. İkisi bir araya geldiğinde, köklerin genişlemesi ve besinlere erişmesi için havalandırılmış, orta yoğunluklu bir ortam sağlar. Fidenin ilk üç ila dört inçlik kısmı hariç hepsini kaplayacak kadar derin bir çukur kazın. En düşük yaprakları gömmek sorun değil. Saptaki bu tüylü beyaz tüyler, sağlam bir tesadüfi kök sistemi oluşturacaktır.
Saksıyı doğrudan güneş ışığından uzak sıcak bir yere koyun. Fermantasyon işlemi itici görünebilir ve hoş olmayan bir koku verebilir, bu nedenle kabı uzak bir yere koyun. Örneğin, kabı bir lavabonun altına veya garajınıza koyabilirsiniz (yeterince sıcak olduğu sürece). Sadece gerektiği kadar su. Bitkinizin suya ihtiyacı olup olmadığını anlamanın basit bir yolu parmaklarınızı toprağa batırmaktır. kökleri üç günde bir ıslatmak ve ardından bitki yeşil domates oluşturmaya başladığında daha az sulamaktır.Bitki büyüdükçe destek sağlayın. Vahşi doğada, domates bitkileri yerde gezinir, ancak ev bahçelerinde dikey olarak yetiştirildiklerinde kazıklardan, kafeslerden veya kafeslerden fiziksel desteğe ihtiyaç duyarlar. Genellikle gübre şeklinde beslenme desteğine de ihtiyaç duyarlar.
Yüzeyde beyaz bir küf tabakası oluşana kadar kabı her gün karıştırın. Kalıbın oluşması genellikle yaklaşık iki ila üç gün sürer. Tohumların kapta çimlenmemesi için küf oluştuktan kısa bir süre sonra tohumları hasat ettiğinizden emin olun.
Tohumları topla. Eldiven giyerek küflü tabakayı kazıyın. Tohumlar kabın dibine batmış olacakHasatın tadını çıkarın.Bir fideyi daha geniş bir yetiştirme alanına (bir veranda konteynırı, geniş bir bahçe veya ikisinin arasında bir şey) naklettikten sonra, ürettiği ilk sarı çiçekleri çimdikleyin. Bu erken üretimi budayarak, bitkinin meyve üretmeden önce daha uzun ve daha geniş büyümesini teşvik edecek ve sonuçta daha bol bir hasada yol açacaksınız. Meyveleri hafif verdiklerinde toplayın ve bir an önce yiyin. Bazı atalık domatesler o kadar yüksek doğal şeker seviyelerine sahiptir ki, ihmal edilirlerse mutfak tezgahınızda patlarlar.uzun. Evde yetiştirilen dayanılmaz domatesler söz konusu olduğunda, bu bir sorun olmamalı!
- Heirloom veya Hibrit: Heirloom'lar, herhangi bir melezleme olmaksızın birkaç nesil boyunca genetik olarak yeniden üretilmiş domateslerdir. Esasen, onlar safkan domateslerdir. Hibrit domatesler iki çeşit arasında bir melezdir.
- Belirli veya Belirsiz: Bu sınıflandırma yöntemi, bir bitkinin meyve ürettiği sürenin uzunluğunu tanımlar. Belirsiz bitkiler birkaç hafta boyunca ürün verirken, belirsiz bitkiler iklim koşulları çok soğuyana kadar tüm büyüme mevsimi boyunca meyve verir. Belirsiz bitkiler de büyür ve budama ve istifleme açısından daha fazla özen gerektirir.
- Şekil: Domatesler ayrıca dört şekil kategorisine ayrılır: küre, biftek, salça ve kiraz. Küre en popüler şeklidir, biftek en büyüğüdür, salça domatesler sos yapmak için kullanılır ve çeri domatesler genellikle salatalarda kullanılan küçük, ısırık büyüklüğünde domateslerdir.
Domatesleri ortadan ikiye kesin ve içini plastik bir kaba alın. Domates posası ve tohumları kapta birkaç gün oturacağından, gevşek kapaklı bir kap isteyeceksiniz. Tohumların üzerinde bir küf tabakası oluşacaktır. Bu süreç, yeni nesil bitkileri etkileyebilecek birçok tohum kaynaklı hastalığı yok edebilir. İklimi, boyutu ve pişirme kullanımını göz önünde bulundurun. Yetiştirilen az çekirdekli etli domatesler sos yapmak için idealdir. Kısa ve tıknaz çeşitler, daha küçük meyveler üreten türler gibi kaplara iyi uyum sağlar. Tüm atalık çeşitler açıkta tozlanır, bu da tohumlarının her yıl saklanabileceği ve aynı bitkilere dönüşeceği anlamına gelir. Büyükannenin değerli bir mücevheri gibi, aile yadigarı tohumları da genellikle bir nesilden diğerine aktarılır. Öte yandan melezler, hastalık direnci veya tek biçimli şekil gibi özellikler için birlikte yetiştirilen iki veya daha fazla farklı domates bitkisinin kombinasyonlarıdır.
Saksıları etiketleyin. Birkaç farklı tohum türünü fermente ediyorsanız, herhangi bir karışıklığı önlemek için kabı doğru türle etiketlediğinizden emin olun. Kapağı kabın üzerine yerleştirin ancak oksijenin posaya ulaşmasına izin verecek şekilde kapatmayın.Genç fideleri besin açısından zengin toprağa derinden dikin. Kapları eşit parça dikim karışımı ve saksı toprağı ile doldurun. İkisi bir araya geldiğinde, köklerin genişlemesi ve besinlere erişmesi için havalandırılmış, orta yoğunluklu bir ortam sağlar. Fidenin ilk üç ila dört inçlik kısmı hariç hepsini kaplayacak kadar derin bir çukur kazın. En düşük yaprakları gömmek sorun değil. Saptaki bu tüylü beyaz tüyler, sağlam bir tesadüfi kök sistemi oluşturacaktır.
Saksıyı doğrudan güneş ışığından uzak sıcak bir yere koyun. Fermantasyon işlemi itici görünebilir ve hoş olmayan bir koku verebilir, bu nedenle kabı uzak bir yere koyun. Örneğin, kabı bir lavabonun altına veya garajınıza koyabilirsiniz (yeterince sıcak olduğu sürece).
Yüzeyde beyaz bir küf tabakası oluşana kadar kabı her gün karıştırın. Kalıbın oluşması genellikle yaklaşık iki ila üç gün sürer. Tohumların kapta çimlenmemesi için küf oluştuktan kısa bir süre sonra tohumları hasat ettiğinizden emin olun.
Tohumları topla. Eldiven giyerek küflü tabakayı kazıyın. Tohumlar kabın dibine batmış olacakHasatın tadını çıkarın.Bir fideyi daha geniş bir yetiştirme alanına (bir veranda konteynırı, geniş bir bahçe veya ikisinin arasında bir şey) naklettikten sonra, ürettiği ilk sarı çiçekleri çimdikleyin. Bu erken üretimi budayarak, bitkinin meyve üretmeden önce daha uzun ve daha geniş büyümesini teşvik edecek ve sonuçta daha bol bir hasada yol açacaksınız. Meyveleri hafif verdiklerinde toplayın ve bir an önce yiyin. Bazı atalık domatesler o kadar yüksek doğal şeker seviyelerine sahiptir ki, ihmal edilirlerse mutfak tezgahınızda patlarlar.uzun. Evde yetiştirilen dayanılmaz domatesler söz konusu olduğunda, bu bir sorun olmamalı!
