Depresyon Nedir?Depresyon (majör depresif bozukluk), nasıl hissettiğinizi, nasıl düşündüğünüzü ve nasıl davrandığınızı olumsuz yönde etkileyen yaygın ve ciddi bir tıbbi hastalıktır. Neyse ki, aynı zamanda tedavi edilebilir. Depresyon, üzüntü duygularına ve/veya bir zamanlar zevk aldığınız aktivitelere olan ilginizin kaybolmasına neden olur. Çeşitli duygusal ve fiziksel sorunlara yol açabilir ve işte ve evde çalışma yeteneğinizi azaltabilir.Depresyon Nedir?Depresyon Belirtileri Nelerdir?Depresyon Nedenleri Nelerdir?Depresyon için Risk Faktörleri Var mıdır?Depresyon Tanısı Nasıl Konur?Depresyondan Kurtulma Yolları Nelerdir?
Depresyon belirtileri hafif ila şiddetli arasında değişebilir ve şunları içerebilir:Üzgün hissetmek veya depresif bir ruh haline sahip olmakBir zamanlar zevk alınan faaliyetlere ilgi veya zevk kaybıİştahtaki değişiklikler - diyetle ilgisi olmayan kilo kaybı veya kazançUyuma sorunu ya da çok fazla uyumaEnerji kaybı veya artan yorgunlukAmaçsız fiziksel aktivitede artış (örn. hareketsiz oturamama, volta atma, ellerini kıvırma) veya yavaş hareketler veya konuşma (bu hareketler başkaları tarafından gözlemlenebilecek kadar şiddetli olmalıdır)Değersiz veya suçlu hissetmekDüşünme, konsantre olma veya karar vermede zorlukÖlüm veya intihar düşünceleriSemptomlar en az iki hafta sürmeli ve depresyon tanısı için önceki işlevsellik düzeyinizdeki bir değişikliği temsil etmelidir.Ayrıca tıbbi durumlar (ör. tiroid sorunları, beyin tümörü veya vitamin eksikliği) depresyon belirtilerini taklit edebilir, bu nedenle genel tıbbi nedenleri dışlamak önemlidir.Depresyon, herhangi bir yılda tahmini olarak 15 yetişkinden birini (%6,7) etkiler. Altı kişiden biri (%16,6) hayatının bir döneminde depresyon yaşayacak. Depresyon herhangi bir zamanda ortaya çıkabilir, ancak ortalama olarak ilk olarak 20'li yaşların ortalarında ortaya çıkar. Kadınların depresyon yaşama olasılığı erkeklerden daha fazladır. Bazı araştırmalar, kadınların üçte birinin yaşamları boyunca büyük bir depresif dönem geçireceğini gösteriyor. Birinci derece akrabalarda (ebeveynler/çocuklar/kardeşler) depresyon olduğunda yüksek derecede kalıtım vardır (yaklaşık %40).Depresyon, Üzüntü veya Keder/Kayıptan FarklıdırSevilen birinin ölümü, işini kaybetmesi ya da bir ilişkinin sona ermesi insan için katlanılması zor deneyimlerdir. Bu tür durumlara tepki olarak üzüntü veya keder duygularının gelişmesi normaldir. Kayıp yaşayanlar genellikle kendilerini "depresif" olarak tanımlayabilirler.Ancak üzgün olmak, depresyona girmekle aynı şey değildir. Yas süreci doğaldır ve her birey için benzersizdir ve depresyonun bazı özelliklerini paylaşır. Hem keder hem de depresyon, yoğun üzüntü ve olağan faaliyetlerden geri çekilmeyi içerebilir. Ayrıca önemli açılardan da farklıdırlar:Kederde, acı verici duygular, genellikle ölen kişinin olumlu anılarıyla karışan dalgalar halinde gelir. Majör depresyonda, ruh hali ve/veya ilgi (zevk) iki haftanın çoğunda azalır.Kederde benlik saygısı genellikle korunur. Majör depresyonda değersizlik ve kendinden nefret etme duyguları yaygındır.Kederde, ölen sevilen kişiye "katılmayı" düşünürken veya bunun hayalini kurarken ölüm düşünceleri su yüzüne çıkabilir. Majör depresyonda düşünceler, kişinin kendisini değersiz hissetmesi, yaşamayı hak etmemesi veya depresyonun acısıyla baş edememesi nedeniyle yaşamına son vermesi üzerine odaklanır.Keder ve depresyon bir arada olabilir Bazı insanlar için sevilen birinin ölümü, işini kaybetme veya fiziksel bir saldırının veya büyük bir felaketin kurbanı olma depresyona yol açabilir. Yas ve depresyon birlikte ortaya çıktığında, yas daha şiddetlidir ve depresyonun olmadığı yastan daha uzun sürer.Keder ve depresyon arasında ayrım yapmak önemlidir ve insanların ihtiyaç duydukları yardım, destek veya tedaviyi almalarına yardımcı olabilir.Depresyon için Risk FaktörleriDepresyon herkesi etkileyebilir - nispeten ideal koşullarda yaşıyor gibi görünen bir kişiyi bile.Depresyonda birkaç faktör rol oynayabilir:Biyokimya: Beyindeki bazı kimyasallardaki farklılıklar, depresyon belirtilerine katkıda bulunabilir.Genetik: Depresyon ailelerde olabilir. Örneğin, tek yumurta ikizlerinden biri depresyon geçirirse, diğerinin yaşamının bir döneminde hastalığa yakalanma olasılığı yüzde 70'tir.Kişilik: Benlik saygısı düşük olan, stresten kolayca bunalan veya genel olarak kötümser olan kişilerin depresyon yaşama olasılığı daha yüksektir.Çevresel faktörler: Şiddete, ihmale, istismara veya yoksulluğa sürekli maruz kalmak bazı insanları depresyona karşı daha savunmasız hale getirebilir.Depresyon Nasıl Tedavi Edilir?Depresyon, ruhsal bozuklukların en iyi tedavi edilebilenleri arasındadır. Depresyonu olan kişilerin yüzde 80 ila yüzde 90'ı sonunda tedaviye iyi yanıt verir. Hemen hemen tüm hastalar semptomlarından bir miktar rahatlama elde eder.Bir teşhis veya tedaviden önce, bir sağlık uzmanı, görüşme ve fizik muayene dahil olmak üzere kapsamlı bir teşhis değerlendirmesi yapmalıdır. Bazı durumlarda, depresyonun tiroid sorunu veya vitamin eksikliği gibi tıbbi bir duruma bağlı olmadığından emin olmak için bir kan testi yapılabilir (tıbbi nedeni tersine çevirmek depresyon benzeri semptomları hafifletir). Değerlendirme, belirli semptomları tanımlayacak ve bir teşhise varmak ve bir eylem planı planlamak amacıyla tıbbi ve aile geçmişlerinin yanı sıra kültürel ve çevresel faktörleri araştıracaktır.İlaç tedavisiBeyin kimyası, bir kişinin depresyonuna katkıda bulunabilir ve tedavisini etkileyebilir. Bu nedenle, kişinin beyin kimyasını değiştirmeye yardımcı olması için antidepresanlar reçete edilebilir. Bu ilaçlar sakinleştirici, "uppers" veya sakinleştirici değildir. Alışkanlık oluşturmuyorlar. Genellikle antidepresan ilaçların depresyon yaşamayan kişilerde uyarıcı etkisi yoktur.Antidepresanlar, kullanımın ilk veya ikinci haftasında bir miktar iyileşme sağlayabilir, ancak iki ila üç ay boyunca tam fayda görülmeyebilir. Bir hasta birkaç hafta sonra çok az iyileşme hissederse veya hiç iyileşme hissetmezse, psikiyatristi ilacın dozunu değiştirebilir veya başka bir antidepresan ekleyebilir veya değiştirebilir. Bazı durumlarda diğer psikotrop ilaçlar yardımcı olabilir. Bir ilacın işe yaramadığını veya yan etkilerle karşılaştığınızı doktorunuza bildirmeniz önemlidir.Psikiyatristler genellikle hastaların semptomlar düzeldikten sonra altı ay veya daha fazla ilaç almaya devam etmelerini önerir. Yüksek risk altındaki belirli kişiler için gelecekteki bölümlerin riskini azaltmak için daha uzun süreli idame tedavisi önerilebilir.PsikoterapiPsikoterapi veya "konuşma terapisi" bazen hafif depresyon tedavisinde tek başına kullanılır; orta ila şiddetli depresyon için, psikoterapi genellikle antidepresan ilaçlarla birlikte kullanılır. Bilişsel davranışçı terapinin (BDT) depresyon tedavisinde etkili olduğu bulunmuştur. BDT, şimdiki zamanda problem çözmeye odaklanan bir terapi şeklidir. CBT, zorluklara daha olumlu bir şekilde yanıt vermek için düşünce ve davranışları değiştirmek amacıyla kişinin çarpık / olumsuz düşünceyi tanımasına yardımcı olur.Psikoterapi yalnızca bireyi kapsayabilir, ancak başkalarını da içerebilir. Örneğin, aile veya çift terapisi, bu yakın ilişkilerdeki sorunların ele alınmasına yardımcı olabilir. Grup terapisi, benzer hastalıkları olan insanları destekleyici bir ortamda bir araya getirir ve katılımcının başkalarının benzer durumlarla nasıl başa çıktığını öğrenmesine yardımcı olabilir.Depresyonun ciddiyetine bağlı olarak tedavi birkaç hafta veya daha uzun sürebilir. Çoğu durumda, 10 ila 15 seansta önemli iyileşme sağlanabilir.Elektrokonvülsif Tedavi (ECT)EKT, diğer tedavilere yanıt vermeyen şiddetli majör depresyonu olan hastalar için en sık kullanılan tıbbi bir tedavidir. Hasta anestezi altındayken beynin kısa bir elektrik stimülasyonunu içerir. Bir hasta tipik olarak haftada iki ila üç kez toplam altı ila 12 tedavi için ECT alır. Genellikle bir psikiyatrist, bir anestezi uzmanı ve bir hemşire veya doktor asistanı dahil olmak üzere eğitimli tıp uzmanlarından oluşan bir ekip tarafından yönetilir. ECT 1940'lardan beri kullanılmaktadır ve uzun yıllar süren araştırmalar, büyük gelişmelere ve etkinliğinin "son çare" yerine bir ana tedavi olarak tanınmasına yol açmıştır.Kendi Kendine Yardım ve Başa Çıkmaİnsanların depresyon belirtilerini azaltmaya yardımcı olmak için yapabileceği birkaç şey var. Birçok insan için düzenli egzersiz, olumlu hisler yaratmaya yardımcı olur ve ruh halini iyileştirir. Düzenli olarak yeterince kaliteli uyku almak, sağlıklı beslenmek ve alkolden (depresan) kaçınmak da depresyon belirtilerini azaltmaya yardımcı olabilir.Depresyon gerçek bir hastalıktır ve yardım mevcuttur. Doğru teşhis ve tedavi ile depresyonu olan kişilerin büyük çoğunluğu bunun üstesinden gelecektir. Depresyon belirtileri yaşıyorsanız, ilk adım aile hekiminizi veya psikiyatrınızı görmektir. Endişeleriniz hakkında konuşun ve kapsamlı bir değerlendirme talep edin. Bu, ruh sağlığı ihtiyaçlarınızı karşılamak için bir başlangıçtır.İlgili KoşullarPeripartum depresyon (önceden doğum sonrası depresyon)Mevsimsel depresyon (Mevsimsel duygulanım bozukluğu da denir)Bipolar bozukluklarKalıcı depresif bozukluk (önceden distimi) (açıklama aşağıdadır)Premenstrüel disforik bozukluk (aşağıdaki açıklama)Yıkıcı ruh hali düzensizliği bozukluğu (açıklama aşağıdadır)
Adet Öncesi Disforik Bozukluk (PMDD)PMDD, 2013 yılında Mental Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabı'na (DSM-5) eklendi. PMDD'si olan bir kadın, adet kanamasının başlamasından yaklaşık bir hafta önce şiddetli depresyon, sinirlilik ve gerginlik belirtileri gösterir.Yaygın semptomlar arasında ruh hali dalgalanmaları, sinirlilik veya öfke, depresif ruh hali ve belirgin kaygı veya gerginlik yer alır. Diğer semptomlar, olağan aktivitelere olan ilginin azalması, konsantre olma güçlüğü, enerji eksikliği veya kolay yorulma, belirli yemek istekleriyle birlikte iştahta değişiklikler, uyku güçlüğü veya çok fazla uyuma veya bunalmış veya kontrolden çıkmış olma hissini içerebilir. Fiziksel belirtiler arasında meme hassasiyeti veya şişmesi, eklem veya kas ağrısı, "şişkinlik" hissi veya kilo alımı yer alabilir.Bu semptomlar adetin başlamasından bir hafta ila 10 gün önce başlar ve adet başlangıcında iyileşir veya durur. Semptomlar, önemli sıkıntıya ve düzenli işlevsellik veya sosyal etkileşimlerde sorunlara yol açar.PMDD tanısı için, semptomların son bir yılda adet döngülerinin çoğunda ortaya çıkmış olması ve iş veya sosyal işlevsellik üzerinde olumsuz bir etkiye sahip olması gerekir. Premenstrüel disforik bozukluğun her yıl adet gören kadınların %1,8 ila %5,8'ini etkilediği tahmin edilmektedir.PMDD, antidepresanlar, doğum kontrol hapları veya besin takviyeleri ile tedavi edilebilir. Kafein ve alkolü azaltmak, yeterli uyku ve egzersiz yapmak ve gevşeme tekniklerini uygulamak gibi diyet ve yaşam tarzı değişiklikleri yardımcı olabilir.Premenstrüel sendrom (PMS), semptomların bir kadının adet dönemi başlamadan yedi ila 10 gün önce ortaya çıkması bakımından PMDD'ye benzer. Bununla birlikte, PMS, PMDD'den daha az ve daha az şiddetli semptomlar içerir.Yıkıcı Duygudurum Düzensizliği BozukluğuYıkıcı duygudurum düzensizliği bozukluğu, 6 ila 18 yaş arası çocuk ve gençlerde ortaya çıkan bir durumdur. Şiddetli ve sık öfke patlamaları ile sonuçlanan kronik ve şiddetli bir sinirlilik içerir. Öfke patlamaları sözlü olabilir veya insanlara veya mülke yönelik fiziksel saldırganlık gibi davranışları içerebilir. Bu patlamalar, durumla önemli ölçüde orantısızdır ve çocuğun gelişimsel yaşı ile tutarlı değildir. Sık sık (haftada ortalama üç veya daha fazla) ve tipik olarak hayal kırıklığına tepki olarak ortaya çıkmaları gerekir. Patlamalar arasında, çocuğun ruh hali, neredeyse her gün, günün büyük bir bölümünde ısrarla sinirli veya sinirlidir. Bu ruh hali ebeveynler, öğretmenler ve akranlar gibi başkaları tarafından fark edilir.Yıkıcı duygudurum düzensizliği bozukluğu tanısı konulabilmesi için belirtilerin en az bir yıldır en az iki ortamda (evde, okulda, akranlarla birlikte) bulunması ve durumun 10 yaşından önce başlaması gerekir. duygudurum düzensizliği bozukluğu erkeklerde kadınlardan çok daha yaygındır. Majör depresif, dikkat eksikliği/hiperaktivite, anksiyete ve davranış bozuklukları gibi diğer bozukluklarla birlikte ortaya çıkabilir.Yıkıcı ruh hali düzensizliği bozukluğu, çocuğun işlevlerini yerine getirme yeteneği üzerinde önemli bir etkiye ve aile üzerinde önemli bir etkiye sahip olabilir. Kronik, şiddetli sinirlilik ve öfke patlamaları aile hayatını bozabilir, çocuğun/gencin arkadaşlık kurmasını ve arkadaş edinmesini zorlaştırabilir, okulda zorluklara neden olabilir.
Tedavi tipik olarak psikoterapi (bilişsel davranış terapisi) ve/veya ilaçları içerir.Kalıcı Depresif BozuklukKalıcı depresif bozukluğu olan bir kişi (önceden distimik bozukluk olarak anılırdı), en az iki yıl boyunca, günün büyük bir bölümünde, hatta günlerce depresif bir ruh hali içindedir. Çocuklarda ve ergenlerde ruh hali sinirli veya depresif olabilir ve en az bir yıl devam etmelidir.Depresif ruh haline ek olarak, semptomlar şunları içerir:İştahsızlık veya aşırı yemeUykusuzluk veya hipersomniaDüşük enerji veya yorgunlukKendine güvensizZayıf konsantrasyon veya karar vermede zorlukUmutsuzluk duygularıKalıcı depresif bozukluk genellikle çocukluk, ergenlik veya erken yetişkinlik döneminde başlar ve her yıl Amerika Birleşik Devletleri'ndeki yetişkinlerin tahmini %0,5'ini etkiler. İnatçı depresif bozukluğu olan kişiler genellikle ruh hallerini üzgün veya "döküntü içinde" olarak tanımlarlar. Bu belirtiler kişinin günlük yaşantısının bir parçası haline geldiği için, “Ben hep böyleydim” diye düşünerek yardım aramayabilirler.Semptomlar, işte, sosyal aktivitelerde veya diğer önemli işlevsellik alanlarında önemli sıkıntıya veya zorluğa neden olur. İnatçı depresif bozukluğun iş, ilişkiler ve günlük yaşam üzerindeki etkisi çok çeşitli olabilirken, etkileri majör depresif bozukluğunkiler kadar veya onlardan daha fazla olabilir.Bir majör depresif dönem, kalıcı depresif bozukluğun başlangıcından önce gelebilir, ancak aynı zamanda, daha önceki bir kalıcı depresif bozukluk tanısı sırasında (ve üzerine eklenebilir) ortaya çıkabilir.Doktor İncelemesiFelix Torres, MD, MBA, DFAPAEkim 2020DİĞER KAYNAKLARDepresyon hakkında daha fazlasıSMI DanışmanıDepresyon Bilgi SayfasıCiddi akıl hastalığı hakkında sık sorulan soruların yanıtlarıAile hikayeleriDepresyon ve Bipolar Destek İttifakıDestek gruplarıDepresyon Hakkında Daha Fazla BilgiAmerika Ruh SağlığıDepresyon hakkında daha fazlasıÇevrimiçi Depresyon TaramasıHayatını İyi YaşaAkıl Hastalığı Ulusal İttifakıDepresyon ve Tedavi Hakkında Daha Fazla BilgiTartışma GruplarıUlusal Ruh Sağlığı EnstitüsüDepresyon nedir?Klinik denemeler
Depresyon belirtileri hafif ila şiddetli arasında değişebilir ve şunları içerebilir:Üzgün hissetmek veya depresif bir ruh haline sahip olmakBir zamanlar zevk alınan faaliyetlere ilgi veya zevk kaybıİştahtaki değişiklikler - diyetle ilgisi olmayan kilo kaybı veya kazançUyuma sorunu ya da çok fazla uyumaEnerji kaybı veya artan yorgunlukAmaçsız fiziksel aktivitede artış (örn. hareketsiz oturamama, volta atma, ellerini kıvırma) veya yavaş hareketler veya konuşma (bu hareketler başkaları tarafından gözlemlenebilecek kadar şiddetli olmalıdır)Değersiz veya suçlu hissetmekDüşünme, konsantre olma veya karar vermede zorlukÖlüm veya intihar düşünceleriSemptomlar en az iki hafta sürmeli ve depresyon tanısı için önceki işlevsellik düzeyinizdeki bir değişikliği temsil etmelidir.Ayrıca tıbbi durumlar (ör. tiroid sorunları, beyin tümörü veya vitamin eksikliği) depresyon belirtilerini taklit edebilir, bu nedenle genel tıbbi nedenleri dışlamak önemlidir.Depresyon, herhangi bir yılda tahmini olarak 15 yetişkinden birini (%6,7) etkiler. Altı kişiden biri (%16,6) hayatının bir döneminde depresyon yaşayacak. Depresyon herhangi bir zamanda ortaya çıkabilir, ancak ortalama olarak ilk olarak 20'li yaşların ortalarında ortaya çıkar. Kadınların depresyon yaşama olasılığı erkeklerden daha fazladır. Bazı araştırmalar, kadınların üçte birinin yaşamları boyunca büyük bir depresif dönem geçireceğini gösteriyor. Birinci derece akrabalarda (ebeveynler/çocuklar/kardeşler) depresyon olduğunda yüksek derecede kalıtım vardır (yaklaşık %40).Depresyon, Üzüntü veya Keder/Kayıptan FarklıdırSevilen birinin ölümü, işini kaybetmesi ya da bir ilişkinin sona ermesi insan için katlanılması zor deneyimlerdir. Bu tür durumlara tepki olarak üzüntü veya keder duygularının gelişmesi normaldir. Kayıp yaşayanlar genellikle kendilerini "depresif" olarak tanımlayabilirler.Ancak üzgün olmak, depresyona girmekle aynı şey değildir. Yas süreci doğaldır ve her birey için benzersizdir ve depresyonun bazı özelliklerini paylaşır. Hem keder hem de depresyon, yoğun üzüntü ve olağan faaliyetlerden geri çekilmeyi içerebilir. Ayrıca önemli açılardan da farklıdırlar:Kederde, acı verici duygular, genellikle ölen kişinin olumlu anılarıyla karışan dalgalar halinde gelir. Majör depresyonda, ruh hali ve/veya ilgi (zevk) iki haftanın çoğunda azalır.Kederde benlik saygısı genellikle korunur. Majör depresyonda değersizlik ve kendinden nefret etme duyguları yaygındır.Kederde, ölen sevilen kişiye "katılmayı" düşünürken veya bunun hayalini kurarken ölüm düşünceleri su yüzüne çıkabilir. Majör depresyonda düşünceler, kişinin kendisini değersiz hissetmesi, yaşamayı hak etmemesi veya depresyonun acısıyla baş edememesi nedeniyle yaşamına son vermesi üzerine odaklanır.Keder ve depresyon bir arada olabilir Bazı insanlar için sevilen birinin ölümü, işini kaybetme veya fiziksel bir saldırının veya büyük bir felaketin kurbanı olma depresyona yol açabilir. Yas ve depresyon birlikte ortaya çıktığında, yas daha şiddetlidir ve depresyonun olmadığı yastan daha uzun sürer.Keder ve depresyon arasında ayrım yapmak önemlidir ve insanların ihtiyaç duydukları yardım, destek veya tedaviyi almalarına yardımcı olabilir.Depresyon için Risk FaktörleriDepresyon herkesi etkileyebilir - nispeten ideal koşullarda yaşıyor gibi görünen bir kişiyi bile.Depresyonda birkaç faktör rol oynayabilir:Biyokimya: Beyindeki bazı kimyasallardaki farklılıklar, depresyon belirtilerine katkıda bulunabilir.Genetik: Depresyon ailelerde olabilir. Örneğin, tek yumurta ikizlerinden biri depresyon geçirirse, diğerinin yaşamının bir döneminde hastalığa yakalanma olasılığı yüzde 70'tir.Kişilik: Benlik saygısı düşük olan, stresten kolayca bunalan veya genel olarak kötümser olan kişilerin depresyon yaşama olasılığı daha yüksektir.Çevresel faktörler: Şiddete, ihmale, istismara veya yoksulluğa sürekli maruz kalmak bazı insanları depresyona karşı daha savunmasız hale getirebilir.Depresyon Nasıl Tedavi Edilir?Depresyon, ruhsal bozuklukların en iyi tedavi edilebilenleri arasındadır. Depresyonu olan kişilerin yüzde 80 ila yüzde 90'ı sonunda tedaviye iyi yanıt verir. Hemen hemen tüm hastalar semptomlarından bir miktar rahatlama elde eder.Bir teşhis veya tedaviden önce, bir sağlık uzmanı, görüşme ve fizik muayene dahil olmak üzere kapsamlı bir teşhis değerlendirmesi yapmalıdır. Bazı durumlarda, depresyonun tiroid sorunu veya vitamin eksikliği gibi tıbbi bir duruma bağlı olmadığından emin olmak için bir kan testi yapılabilir (tıbbi nedeni tersine çevirmek depresyon benzeri semptomları hafifletir). Değerlendirme, belirli semptomları tanımlayacak ve bir teşhise varmak ve bir eylem planı planlamak amacıyla tıbbi ve aile geçmişlerinin yanı sıra kültürel ve çevresel faktörleri araştıracaktır.İlaç tedavisiBeyin kimyası, bir kişinin depresyonuna katkıda bulunabilir ve tedavisini etkileyebilir. Bu nedenle, kişinin beyin kimyasını değiştirmeye yardımcı olması için antidepresanlar reçete edilebilir. Bu ilaçlar sakinleştirici, "uppers" veya sakinleştirici değildir. Alışkanlık oluşturmuyorlar. Genellikle antidepresan ilaçların depresyon yaşamayan kişilerde uyarıcı etkisi yoktur.Antidepresanlar, kullanımın ilk veya ikinci haftasında bir miktar iyileşme sağlayabilir, ancak iki ila üç ay boyunca tam fayda görülmeyebilir. Bir hasta birkaç hafta sonra çok az iyileşme hissederse veya hiç iyileşme hissetmezse, psikiyatristi ilacın dozunu değiştirebilir veya başka bir antidepresan ekleyebilir veya değiştirebilir. Bazı durumlarda diğer psikotrop ilaçlar yardımcı olabilir. Bir ilacın işe yaramadığını veya yan etkilerle karşılaştığınızı doktorunuza bildirmeniz önemlidir.Psikiyatristler genellikle hastaların semptomlar düzeldikten sonra altı ay veya daha fazla ilaç almaya devam etmelerini önerir. Yüksek risk altındaki belirli kişiler için gelecekteki bölümlerin riskini azaltmak için daha uzun süreli idame tedavisi önerilebilir.PsikoterapiPsikoterapi veya "konuşma terapisi" bazen hafif depresyon tedavisinde tek başına kullanılır; orta ila şiddetli depresyon için, psikoterapi genellikle antidepresan ilaçlarla birlikte kullanılır. Bilişsel davranışçı terapinin (BDT) depresyon tedavisinde etkili olduğu bulunmuştur. BDT, şimdiki zamanda problem çözmeye odaklanan bir terapi şeklidir. CBT, zorluklara daha olumlu bir şekilde yanıt vermek için düşünce ve davranışları değiştirmek amacıyla kişinin çarpık / olumsuz düşünceyi tanımasına yardımcı olur.Psikoterapi yalnızca bireyi kapsayabilir, ancak başkalarını da içerebilir. Örneğin, aile veya çift terapisi, bu yakın ilişkilerdeki sorunların ele alınmasına yardımcı olabilir. Grup terapisi, benzer hastalıkları olan insanları destekleyici bir ortamda bir araya getirir ve katılımcının başkalarının benzer durumlarla nasıl başa çıktığını öğrenmesine yardımcı olabilir.Depresyonun ciddiyetine bağlı olarak tedavi birkaç hafta veya daha uzun sürebilir. Çoğu durumda, 10 ila 15 seansta önemli iyileşme sağlanabilir.Elektrokonvülsif Tedavi (ECT)EKT, diğer tedavilere yanıt vermeyen şiddetli majör depresyonu olan hastalar için en sık kullanılan tıbbi bir tedavidir. Hasta anestezi altındayken beynin kısa bir elektrik stimülasyonunu içerir. Bir hasta tipik olarak haftada iki ila üç kez toplam altı ila 12 tedavi için ECT alır. Genellikle bir psikiyatrist, bir anestezi uzmanı ve bir hemşire veya doktor asistanı dahil olmak üzere eğitimli tıp uzmanlarından oluşan bir ekip tarafından yönetilir. ECT 1940'lardan beri kullanılmaktadır ve uzun yıllar süren araştırmalar, büyük gelişmelere ve etkinliğinin "son çare" yerine bir ana tedavi olarak tanınmasına yol açmıştır.Kendi Kendine Yardım ve Başa Çıkmaİnsanların depresyon belirtilerini azaltmaya yardımcı olmak için yapabileceği birkaç şey var. Birçok insan için düzenli egzersiz, olumlu hisler yaratmaya yardımcı olur ve ruh halini iyileştirir. Düzenli olarak yeterince kaliteli uyku almak, sağlıklı beslenmek ve alkolden (depresan) kaçınmak da depresyon belirtilerini azaltmaya yardımcı olabilir.Depresyon gerçek bir hastalıktır ve yardım mevcuttur. Doğru teşhis ve tedavi ile depresyonu olan kişilerin büyük çoğunluğu bunun üstesinden gelecektir. Depresyon belirtileri yaşıyorsanız, ilk adım aile hekiminizi veya psikiyatrınızı görmektir. Endişeleriniz hakkında konuşun ve kapsamlı bir değerlendirme talep edin. Bu, ruh sağlığı ihtiyaçlarınızı karşılamak için bir başlangıçtır.İlgili KoşullarPeripartum depresyon (önceden doğum sonrası depresyon)Mevsimsel depresyon (Mevsimsel duygulanım bozukluğu da denir)Bipolar bozukluklarKalıcı depresif bozukluk (önceden distimi) (açıklama aşağıdadır)Premenstrüel disforik bozukluk (aşağıdaki açıklama)Yıkıcı ruh hali düzensizliği bozukluğu (açıklama aşağıdadır)Adet Öncesi Disforik Bozukluk (PMDD)PMDD, 2013 yılında Mental Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabı'na (DSM-5) eklendi. PMDD'si olan bir kadın, adet kanamasının başlamasından yaklaşık bir hafta önce şiddetli depresyon, sinirlilik ve gerginlik belirtileri gösterir.Yaygın semptomlar arasında ruh hali dalgalanmaları, sinirlilik veya öfke, depresif ruh hali ve belirgin kaygı veya gerginlik yer alır. Diğer semptomlar, olağan aktivitelere olan ilginin azalması, konsantre olma güçlüğü, enerji eksikliği veya kolay yorulma, belirli yemek istekleriyle birlikte iştahta değişiklikler, uyku güçlüğü veya çok fazla uyuma veya bunalmış veya kontrolden çıkmış olma hissini içerebilir. Fiziksel belirtiler arasında meme hassasiyeti veya şişmesi, eklem veya kas ağrısı, "şişkinlik" hissi veya kilo alımı yer alabilir.Bu semptomlar adetin başlamasından bir hafta ila 10 gün önce başlar ve adet başlangıcında iyileşir veya durur. Semptomlar, önemli sıkıntıya ve düzenli işlevsellik veya sosyal etkileşimlerde sorunlara yol açar.PMDD tanısı için, semptomların son bir yılda adet döngülerinin çoğunda ortaya çıkmış olması ve iş veya sosyal işlevsellik üzerinde olumsuz bir etkiye sahip olması gerekir. Premenstrüel disforik bozukluğun her yıl adet gören kadınların %1,8 ila %5,8'ini etkilediği tahmin edilmektedir.PMDD, antidepresanlar, doğum kontrol hapları veya besin takviyeleri ile tedavi edilebilir. Kafein ve alkolü azaltmak, yeterli uyku ve egzersiz yapmak ve gevşeme tekniklerini uygulamak gibi diyet ve yaşam tarzı değişiklikleri yardımcı olabilir.Premenstrüel sendrom (PMS), semptomların bir kadının adet dönemi başlamadan yedi ila 10 gün önce ortaya çıkması bakımından PMDD'ye benzer. Bununla birlikte, PMS, PMDD'den daha az ve daha az şiddetli semptomlar içerir.Yıkıcı Duygudurum Düzensizliği BozukluğuYıkıcı duygudurum düzensizliği bozukluğu, 6 ila 18 yaş arası çocuk ve gençlerde ortaya çıkan bir durumdur. Şiddetli ve sık öfke patlamaları ile sonuçlanan kronik ve şiddetli bir sinirlilik içerir. Öfke patlamaları sözlü olabilir veya insanlara veya mülke yönelik fiziksel saldırganlık gibi davranışları içerebilir. Bu patlamalar, durumla önemli ölçüde orantısızdır ve çocuğun gelişimsel yaşı ile tutarlı değildir. Sık sık (haftada ortalama üç veya daha fazla) ve tipik olarak hayal kırıklığına tepki olarak ortaya çıkmaları gerekir. Patlamalar arasında, çocuğun ruh hali, neredeyse her gün, günün büyük bir bölümünde ısrarla sinirli veya sinirlidir. Bu ruh hali ebeveynler, öğretmenler ve akranlar gibi başkaları tarafından fark edilir.Yıkıcı duygudurum düzensizliği bozukluğu tanısı konulabilmesi için belirtilerin en az bir yıldır en az iki ortamda (evde, okulda, akranlarla birlikte) bulunması ve durumun 10 yaşından önce başlaması gerekir. duygudurum düzensizliği bozukluğu erkeklerde kadınlardan çok daha yaygındır. Majör depresif, dikkat eksikliği/hiperaktivite, anksiyete ve davranış bozuklukları gibi diğer bozukluklarla birlikte ortaya çıkabilir.Yıkıcı ruh hali düzensizliği bozukluğu, çocuğun işlevlerini yerine getirme yeteneği üzerinde önemli bir etkiye ve aile üzerinde önemli bir etkiye sahip olabilir. Kronik, şiddetli sinirlilik ve öfke patlamaları aile hayatını bozabilir, çocuğun/gencin arkadaşlık kurmasını ve arkadaş edinmesini zorlaştırabilir, okulda zorluklara neden olabilir.Tedavi tipik olarak psikoterapi (bilişsel davranış terapisi) ve/veya ilaçları içerir.Kalıcı Depresif BozuklukKalıcı depresif bozukluğu olan bir kişi (önceden distimik bozukluk olarak anılırdı), en az iki yıl boyunca, günün büyük bir bölümünde, hatta günlerce depresif bir ruh hali içindedir. Çocuklarda ve ergenlerde ruh hali sinirli veya depresif olabilir ve en az bir yıl devam etmelidir.Depresif ruh haline ek olarak, semptomlar şunları içerir:İştahsızlık veya aşırı yemeUykusuzluk veya hipersomniaDüşük enerji veya yorgunlukKendine güvensizZayıf konsantrasyon veya karar vermede zorlukUmutsuzluk duygularıKalıcı depresif bozukluk genellikle çocukluk, ergenlik veya erken yetişkinlik döneminde başlar ve her yıl Amerika Birleşik Devletleri'ndeki yetişkinlerin tahmini %0,5'ini etkiler. İnatçı depresif bozukluğu olan kişiler genellikle ruh hallerini üzgün veya "döküntü içinde" olarak tanımlarlar. Bu belirtiler kişinin günlük yaşantısının bir parçası haline geldiği için, “Ben hep böyleydim” diye düşünerek yardım aramayabilirler.Semptomlar, işte, sosyal aktivitelerde veya diğer önemli işlevsellik alanlarında önemli sıkıntıya veya zorluğa neden olur. İnatçı depresif bozukluğun iş, ilişkiler ve günlük yaşam üzerindeki etkisi çok çeşitli olabilirken, etkileri majör depresif bozukluğunkiler kadar veya onlardan daha fazla olabilir.Bir majör depresif dönem, kalıcı depresif bozukluğun başlangıcından önce gelebilir, ancak aynı zamanda, daha önceki bir kalıcı depresif bozukluk tanısı sırasında (ve üzerine eklenebilir) ortaya çıkabilir.Doktor İncelemesiFelix Torres, MD, MBA, DFAPAEkim 2020DİĞER KAYNAKLARDepresyon hakkında daha fazlasıSMI DanışmanıDepresyon Bilgi SayfasıCiddi akıl hastalığı hakkında sık sorulan soruların yanıtlarıAile hikayeleriDepresyon ve Bipolar Destek İttifakıDestek gruplarıDepresyon Hakkında Daha Fazla BilgiAmerika Ruh SağlığıDepresyon hakkında daha fazlasıÇevrimiçi Depresyon TaramasıHayatını İyi YaşaAkıl Hastalığı Ulusal İttifakıDepresyon ve Tedavi Hakkında Daha Fazla BilgiTartışma GruplarıUlusal Ruh Sağlığı EnstitüsüDepresyon nedir?Klinik denemeler 
