Bilim insanları güllerin dikenli kökenini araştırdı ve 400 milyon yıllık gizemi çözdü

Gül, aşk ve romantizmin simgesi olmasının yanı sıra, genellikle saplarından çıkan ve tomurcukları kemirmek isteyen hayvanları uzaklaştıran dikenli dikenleriyle bilinir.

Bu savunma mekanizmasına sahip olan tek bitki bu bitkiler değil:  Örümcek çiçekleri  veya  böğürtlenler gibi diğer çiçekler , ahududu ve böğürtlenlerden sorumlu çiçekli çalılar, domates, patlıcan, arpa ve pirinç gibi bazı mahsul bitkilerinde olduğu gibi sivri uçlara sahiptir.

Peki milyonlarca yıl boyunca ayrı ayrı evrimleşen bu türlerin hepsi nasıl aynı dikenli özelliğe sahip oldu? Uluslararası araştırmacılardan oluşan bir ekip, Perşembe günü   Science dergisinde yayınlanan yeni bir çalışmaya göre, cevabın DNA'larında yattığını ve kökenini tüm bu varyasyonlardaki dikenlerden sorumlu olan eski bir gen ailesine kadar izlediğini buldu.

Dikenlerin evrimi

Popüler kültür referanslarının aksine, güllerin  dikenleri yoktur , bunlar bal akasyası ve turunçgiller de dahil olmak üzere belirli çalıların ve ağaçların keskin odunsu noktalarıdır. Bunun yerine çiçekler, saçın nasıl büyüdüğüne benzer şekilde bitkinin kabuğundan oluşan dikenlere sahiptir   .

Dikenlerin varlığı en az 400 milyon yıldır var ve eğrelti otları ve akrabalarının saplarında dikenler taşıyan bazılarıyla ortaya çıktığı zamana dayanıyor. Çalışmanın ortak yazarı, New York, Long Island'daki Cold Spring Harbor Laboratuvarı'nda bitki biyoloğu ve genetik profesörü olan Zachary Lippman, bu özelliğin o zamandan beri evrimsel zamanın farklı noktalarında ortaya çıktığını ve kaybolduğunu söyle