Koyun ve Keçiler: Sıkça Sorulan Sorular

Bu yayın, koyun ve keçi yetiştirmeyle ilgili birçok yaygın soruya özlü yanıtlar sunmak için tasarlanmıştır. Kapsamlı olması amaçlanmamıştır. Bu sorulardan herhangi biriyle ilgili derinlemesine bilgi için daha fazla okuma yapmanızı öneririz. Ek bilgi kaynakları, bu yayının sonundaki Diğer Kaynaklar bölümünde listelenmiştir.

Seçim/Başlarken

1) Bir koyun veya keçi ne kadar yaşar?

İyi sağlık (ve iyi beslenme, iyi dişler ve iyi şans) varsayıldığında, dişi bir koyun veya keçi yaklaşık 10 yaşına kadar üretken olmalıdır. Ancak dişler çabuk aşınırsa, yaşlı hayvanlar kondisyonlarını korumak için yeterince otlayamayacaktır ve daha sonra hastalığa karşı hassas olacak ve yavru veya kuzuları çok iyi yetiştiremeyecektir.

Bir koyun veya keçi dişi için en verimli yıllar genellikle 2 ila 7 yaş arasıdır. Koçlar ve tekeler bazen yaşlandıkça mizaç sorunları yaşarlar ve bu nedenle tam yaşamları boyunca damızlık olarak tutulmayabilirler. Ayrıca, akraba çiftleşmesini önlemek için koçların belirli bir çiftlikte yalnızca iki ila üç yıl kullanılması gerekebilir.

2) Bir dişi keçi için ne kadar ödemeliyim? Dişi koyun için? Teke için? Koç için?

Bu kararda pazarlamanın bir rolü vardır çünkü ödeyebileceğiniz miktar yavruların nihai kullanımına bağlıdır. Erkek ve koçlar genetik olarak sürünün yarısıdır ve iyi bir tanesine para harcamak isteyeceksiniz çünkü bu, elde edilen kuzu veya oğlak mahsulünüzü etkiler. Ancak pazardaki oğlakları veya kuzuları pound başına 2,00 dolara satıyorsanız ve girişiminizden para kazanmayı düşünüyorsanız, üreme hayvanı alımlarınızı beklenen getirilerle uyumlu tutmalısınız. Kendi ikamelerinizi yetiştirmek, genellikle sürünüzü ucuza oluşturmanın ve hayvanların koşullarınıza zaten adapte olmasının iyi bir yoludur.

Bazı dişiler 7 yaşından sonra da üretken kalabilir ve kalırlar, ancak normalde bir dişi veya koyundan beş yıllık hizmet almayı bekleyebilirsiniz. Beş yılda o hayvandan gerçekçi bir şekilde ne kadar satabileceğinizi toplayıp bu yılların bakım maliyetini çıkardığınızda, hayvanı satın almak, diğer faturaları ödemek ve emeğinizi (kârınızı) ödemek için ne kadar para kaldığını göreceksiniz. Bu, alışverişe gitmeden önce yapmanız gereken faydalı bir egzersizdir. Aynı hesaplamayı, hayvanı emekli etmeden önce kaç yavru veya kuzu doğurabileceğini hesaplayarak teke veya koç için de yapabileceğinizi unutmayın.

Dişi geyik

5 üretken yıl x yılda satılan 2 yavru x pound başına 2 dolar x 60 pound = 1.200 dolar (Her yılki bakım maliyetlerini, her yıl ikizleri sütten kesip kesmeyeceğini, daha yüksek değerli yavrular satıp satmadığınızı vb. göz önünde bulundurun.)

Erkek geyik

5 üretken yıl x yılda satılan 38 oğlak (25 dişi ve %150 oğlak sütten kesilmiş varsayılarak) x pound başına 2,00 dolar x 60 pound = 22.800 dolar (Kanıtlanmış genetiğe ve parazit direncine sahip iyi bir tekenin sürünüz için daha fazla para kazandırdığını görebilirsiniz.)

Bununla birlikte, düşük kaliteli veya sağlıksız bir hayvan satın alıyorsanız daha ucuz olan daha iyi değildir. İyi kalitede bir hayvan için yetiştiriciye adil bir fiyat ödemeniz doğrudur. Belki de daha büyük bir yatırımı telafi etmek için bir hayvandan daha fazla gelir elde etmenin yollarını araştırabilirsiniz.

3) Kaç tane satın almalıyım?

Yeni başlayan biri misiniz? Beş ila 20 hayvanla öğrenin; nakit olarak satın alabileceğinizden fazlasını satın almayın ve kesinlikle merada kolayca besleyebileceğinizden fazlasını satın almayın. Koyun ve keçiler hızla çoğalır ve ilk üç yıl boyunca birçok ders öğreneceksiniz. Girişime olan bağlılıklarından emin olmayanlar için, besi hayvanlarıyla (sütten kesilmiş kuzular veya oğlaklar) başlamak ve sonbahara kadar onları meralarda otlatmak öğrenmek için iyi bir yoldur. Genç hayvanları büyütmenin sorunu, bağışıklık sistemleri iyi gelişmediği için hastalıklara daha yatkın olmalarıdır.

Hayvanlar hakkında daha fazla şey öğrendikçe ve girişime devam etmek istediğinize karar verdiğinizde, daha büyük sayılara genişlemek oldukça kolaydır. Sadece sürünün veya sürünün arazi tabanını aşırı büyütmesine izin vermemeye dikkat edin çünkü aşırı otlatma araziye çok zarar verir. ATTRA'nın mera yayınlarında otlatma hakkında daha fazla bilgi vardır, ATTRA öğretici Yönetilen Otlatma da öyle .

4) Arazimin ne kadar hayvanı destekleyebileceğini nasıl bileceğim?

Bu soruyu yanıtlamaya başlamanın bir yolu, yerel Uzantı veya NRCS temsilcinize çiftliğinizde bir ineği desteklemek için kaç dönüm arazi gerektiğini sormaktır. Web Toprak Araştırması, toprak haritaları ve yem türleri ve yoğunluğuna bakarak, iyi bir ilk tahminde bulunabilir. Bu sayıyı koyun veya keçi sayısına dönüştürün ve beş koyunun bir ineğe, altı veya yedi keçinin de bir ineğe eşit olduğunu hesaplayın. Beş süt keçisi yaklaşık olarak bir ineğin otlatma baskısına eşittir. Şimdi, bu size üst sınırı verir; başlangıçta bu sayının yarısıyla başlayın ve nasıl gittiğini görün. Yağışın etkisini her zaman hatırlayın; iyi bir yılda, araziniz nispeten verimli görünecektir. Ertesi yıl yağmur yağmazsa, aniden aşırı stok yaptığınızı fark edebilirsiniz. Araziyi korumak için biraz hayvanı hemen satmak veya ekonomik olarak mümkünse saman satın almak genellikle akıllıca bir hareket olacaktır.

5) Hangi cinsi satın almak en iyisidir?

Ne yapmayı planlıyorsunuz? Burada çiftlik hedeflerinizi düşünmeniz gerekir. Pazar kuzuları mı yoksa ince yün mü satmak istiyorsunuz? Nadir ırkları korumakla mı yoksa çiftçi pazarında et satmakla mı ilgileniyorsunuz? Keçiler için odak noktanız et mi yoksa süt mü? Bazı ırklar belirli bir amaca diğerlerinden daha uygundur. Amaca iyi adapte olmuş bir ırk seçmek daha fazla karlılık ve daha az stresle sonuçlanacaktır.

Nerede yaşıyorsunuz? Bazı ırklar belirli bir iklime veya bölgeye iyi uyum sağlar ve başka yerlerde iyi gelişmez. Örneğin, Angora keçileri Amerika Birleşik Devletleri'nin kuru bölgelerinde gelişir ancak nemli Güney'e taşınırlarsa parazitlere karşı çok hassas olabilirler. Soğuk bir iklimde lif yetiştirmek istiyorsanız İzlanda koyunları harika bir seçimdir ancak Güney'de ısı stresi onlar için bir sorun olabilir. Bir ırk seçmeden önce hayvanları rahat ettirecek iklimi göz önünde bulundurun.

Diğer yerel üreticiler ne yetiştiriyor? Bölgenizde başka hiç kimse belirli bir cinsi yetiştirmiyorsa, bunun nedeni o cinsin sizin ikliminizde gelişmemesi olabilir. Ayrıca, bir cinsin bölgenizde çok iyi bilinmemesi de doğru olabilir, mükemmel bir şekilde uygun olmasına rağmen. Bu durumda, başkalarını cins hakkında eğiterek bir boşluğu doldurabilir ve talep yaratabilirsiniz. Öte yandan, bölgenizde başka hiç kimse bir cins yetiştirmiyorsa, üremelik hayvan satın almak için nereye gitmeniz gerekecek? Ve yetiştirdiğiniz hayvanları kim satın alacak? Suffolk koyunu yetiştiriyorsanız ve ilçenizde pazar kuzuları sergilemek isteyen çok sayıda 4-H üyesi varsa, hazır bir pazarınız var demektir (yüksek kaliteli, sağlıklı bir hayvanınız olduğunu varsayarak). Aynı 4-H üyeleri Jacob koyunlarıyla ilgilenmiyor olabilir. İnsanları çiftliğe çekmek ve ayrıca el eğirmecilerine satmak isteyen biri, Suffolk koyunlarıyla değil, Jacob koyunlarıyla ÇOK ilgilenecektir! Bu yüzden, çiftlik hedeflerinizi ve pazarlamaya olan ilginizi yerel bulunabilirliği ve talebi göz önünde bulundurun.

Çiftliğinizdeki hayvanlar için kriterleriniz nelerdir? Bu, cinsin hedeflerinizi karşılaması fikriyle ilgilidir ancak biraz daha ileri götürür: Diyelim ki ana odak noktamın et için kuzu yetiştirmek olduğuna karar verdim. Canlı kuzular satacağım. Ve 120 ila 150 günde 100 pound ağırlığında olmalarını istiyorum. İyi beslenmiş bir Suffolk bu tanıma uyabilir; hızlı büyümeleriyle bilinirler. Öte yandan, parazitlere dirençli, dayanıklı ve sezon dışında üreyebilen hayvanlar istediğimi varsayalım. Ayrıca nadir bir cinsi korumakla da ilgileniyorum. Bu kriterler beni Suffolk'tan uzaklaştırıp Gulf Coast Sheep'e yönlendiriyor. Ancak şimdi önceliklendirmemiz gerekiyor çünkü hızlı büyümeleriyle bilinmiyorlar.

Yavruları nasıl büyütmeyi ve pazarlamayı planlıyorsunuz? Tekrar ediyorum, bu kararınızda önemli bir faktördür. Suffolk ve Gulf Coast koyunları arasındaki karşılaştırmayı kullanarak, mevcut yemi ve kişisel değerlerinizi göz önünde bulundurabilir ve çiftliğinizin sadece meralarda koyun yetiştirmeye en uygun yer olduğuna karar verebilirsiniz. Gulf Coast cinsinin dayanıklılığı ve parazit direnci kararınızı kolaylaştırabilir. Öte yandan, müşterinizin büyük kuzu pirzolaları isteyen bir restoran olduğunu varsayalım: daha büyük cins tercih edilir (nadir bir cinsi korumanın ve genetik çeşitliliği teşvik etmenin ne kadar "havalı" olduğuna restoranı ikna etmediğiniz sürece)! Etnik bir müşteri, sezon dışı üreme nedeniyle neredeyse yıl boyunca mevcut olan daha küçük Gulf Coast kuzusuyla çok daha mutlu olabilir.

Hangi cinsi satın alacağınız sorusu, tüm arka plan bilgilerine sahip olmadan cevaplanması gerçekten imkansızdır. O zaman kişisel tercihi hesaba katmalısınız; ne kadar çok iyi özelliği olursa olsun, kişisel olarak hoşlanmadığınız bir cinsi yetiştirmenin bir anlamı yoktur. (Örneğin, kulaklarını sevmediğim için Lamancha süt keçileri yetiştirmeyeceğim.)

Birçok amaç için, melez hayvanlar daha iyi iş görecektir; melez canlılık ve gelişmiş dayanıklılık getirirler ve ayrıca iki dizi takdire şayan özelliği birleştirirler. Ancak üreme hayvanlarında aranacak en önemli şey cins değildir: sağlık, yerel adaptasyon ve pazara uygunluktur.

6) Keçi mi yoksa koyun mu beslemeliyim?

Cevap şunlara bağlıdır:

• Kara tabanı (Çalılıklı arazi keçiler için daha uygundur; mera ise koyunlar için daha uygundur.)
• Pazar (Müşterileriniz ne istiyor?)
• Kişisel tercih
• Ekonomi (Her işletme için beklenen karlılığa bakın.)

Hem keçiler hem de koyunlar benzer yemlere, çitlere, barınma ve tesislere ve parazit yönetimi ve yırtıcı hayvan kontrolü de dahil olmak üzere sağlık bakımına ihtiyaç duyar. Her ikisi de belirli etnik gruplar ve bazı sağlık bilincine sahip veya çevre bilincine sahip tüketiciler (ve sadece kuzu ve keçinin lezzetli olduğunu bilenler) tarafından arzulanan eti üretir. Pazar olanakları bu gruplara odaklanır. Her ikisi de genellikle ucuz işletmelerdir ve hem koyunlar hem de keçiler olgunlaşmak ve üremeye veya pazara hazır hale gelmek için hızlıdır. Her ikisinin de genellikle ikizleri olur. Her ikisi de az kullanılan yemleri yiyerek ve gübre bırakarak meraları iyileştirir.

Ancak etlik hayvan yetiştiriyorsanız koyun veya keçilerden elde edilen kârlılıkta farklılıklar bekleyin. Koyunlar daha verimli bir şekilde beslenir ve keçilerden daha ağır ağırlıklarda pazarlanır. Bu, ek yemin (eğer varsa) koyunlar tarafından daha etkili bir şekilde kullanıldığı ve satış fiyatının da daha yüksek olduğu anlamına gelir. Öte yandan, eğer amacınız çalıları temizlemekse, keçiler bu işte mükemmeldir. Bu nedenle, arazi, pazar, kişisel tercih ve ekonomi hakkındaki sorulara ek olarak, öncelikle çiftlik hedeflerini belirlemeniz gerekir.

7) Koyun beslemek istiyorum ama kırkıcı bulabileceğimi sanmıyorum.

Koyun kırpma uzmanlık gerektiren bir beceridir ve zor bir iştir. El eğirmecilere satış yapıyorsanız iyi bir kırkıcıya sahip olmak önemlidir çünkü onlar yünde "ikinci kesikler" (küçük, ısırgan parçalar) istemezler. Ve dikkatli bir kırkıcı, kolayca iyileşen ara sıra oluşan küçük kesikler dışında hayvanlara zarar vermez.

İyi bir kırkıcı istediğiniz için koyun üreticisi arkadaşlarınızdan oluşan ağınıza kimleri kullandıklarını sormanız iyi bir fikirdir. Kurulum ücretlerinden tasarruf etmek için hayvanlarınızı kırkma için bir araya getirmeniz mümkün olabilir. Ancak ağlarınız bu konuda yardımcı olamıyorsa  koyun kırkıcılarının bir dizini için American Sheep Industry web sitesine bakın.

Alternatif olarak, kırkılmaya ihtiyaç duymayan koyunlar yetiştirebilirsiniz. Katahdin, Dorper, St. Croix ve Barbados Blackbelly dahil olmak üzere kıl koyunlarının hepsi, kırkılmaya ihtiyaç duymadan kıl tüylerini dökerler. Bu koyunlar hakkında 2005 yılında  Kıl Koyunları Konferansı'nda sunulan araştırmayı bulabilirsiniz . Ayrıca, bireysel ırkların web sitelerini de ziyaret edebilirsiniz. Katahdin ve St. Croix sahipleri, kıl koyunlarının çekici özelliklerinden biri olarak iç parazit direncini sıralarlar. Dorper yetiştiricileri, koyunlarında mükemmel kaslılığın belirgin olduğunu düşünürler.

8) Yünle para kazanılabilir mi?

Örgü ve tığ işi artık popüler ve el iplikçilerine veya örgücülere satmak için doğal liflere sahip olmak kar marjını artırabilir. Ancak yünle para kazanmak üç şeyi gerektirir:

• İyi bir kırkıcı;
• İyi yapağı üreten ve aynı zamanda temiz ve “bitkisel maddelerden” (tohum, saman, yaprak vb.) arındırılmış koyunlar; ve
• Niş bir pazar—ki bu her zaman ekstra zaman alır.

Bazı insanlar yün koyunlara doğal lifleri için değer verir, yünlü koyunların görünümlerini ve karkas özelliklerini tercih eder ve daha iyi büyüdüklerine inanır. Çiftçiler pazarlamaya emek verirse, yünlü koyunlar başka bir gelir kaynağı sağlayabilir. Kuzu derileri, örme veya dokuma ürünler, iplik, yorgan, ham yün, doldurulmuş hayvanlar, keçe... yetenekli bir zanaatkar için yün karlılığa önemli ölçüde yardımcı olabilir.

Karlılık/Pazarlama

9) Koyun veya keçi besleyerek çok para kazanabilir miyim?

Koyun ve keçi yetiştiriciliği kısa yoldan zengin olma amaçlı işletmeler değildir.

Bununla birlikte, tarihsel olarak koyun işletmelerinde kâr potansiyeli olmuştur ve hala devam etmektedir. Keçiler bitki örtüsü yönetiminde kendi avantajlarını sunar ve popülerlikleri artmaktadır (bu da genellikle fiyatları iyileştirir). Bu işletmelerin bazı avantajlarına bir göz atalım.

• Küçük boyut ve düşük fiyat = birkaç başlangıç ​​hayvanı için kolay yatırım
• Hayvanlar hızla olgunlaşır ve ürer ve sadece yemle hızla kesim boyutuna ulaşırlar = sürünün hızla genişlemesi, yatırımın hızlı geri dönüşü, pazar veya üreme için satılabilir bir hayvan üretmenin düşük maliyeti
• Çoklu gelir akışları ve özellikle sığırcılık olmak üzere diğer işletmelerle kolay kombinasyon = dengeli risk ve iyileştirilmiş nakit akışı ve karlılık
• Tesis ve ekipmana düşük yatırım = daha az borç ve işletmeden ayrılmanız gerektiğinde daha kolay çıkış, iyi beslenme sağlanması ancak maliyetlerin mümkün olduğunca düşük tutulması.
• Keyifli hayvanlar = kişisel tatmin
• ve aile katılımı

Koyun ve keçi işletmelerinin de önemli dezavantajları vardır. İşte birkaçı.

• Çit, sığır çitinden daha iyi olmalı; bu para ve emek ister.
• Yırtıcı hayvanlar bir husustur ve stokları korumak için tedbir almalısınız; iyi bir elektrikli çit yardımcı olur, ancak çiftlik hayvanı koruma köpeklerine (LGD'ler) de sıklıkla ihtiyaç duyulur.
  Bu, beslenecek, sağlık hizmeti sağlanacak ve yönetilecek başka bir hayvan anlamına gelir; çoğu LGD iyi olsa da bazıları iyi değildir ve bu bir güçlük olabilir.
• Koyun ve keçilerin sağlık bakımı, özellikle iç parazit yönetimi, zorlu olabilir. (Uygun stok oranı ve beslenme, başlangıçta sağlıklı stok satın almak gibi, buna yardımcı olacaktır.)
• Keçiler ve koyunlar küçük olduğundan, pazar hayvanlarının satışından elde edilen gelir düşüktür. Bu, riski dağıtır ve pazarlanmalarını kolaylaştırır, ancak aynı zamanda önemli bir gelir elde etmek için çok sayıda hayvan satmanız gerektiği anlamına gelir. Giderleri ödedikten sonra baş başına 50 ila 100 dolar kazanıyor olabilirsiniz; eğer bu, işletmeden elde ettiğiniz tek gelir kaynağıysa, bunun çiftlik için ek gelir olacağını görebilirsiniz; sayılar çok olmadığı sürece bir aileyi geçindirmeye yetmez.
• Bazı durumlarda, ek yem gerekecektir. Burada bir denge kurmalısınız, iyi beslenme sağlamalı ancak maliyetleri mümkün olduğunca düşük tutmalısınız.

Çok şey yönetim ve pazarlamaya bağlıdır; bir girişime başlamadan önce bütçeleri kağıt üzerinde çıkarmak iyi bir fikirdir. Daha büyük gelirler sunan girişimler ayrıca daha fazla uzmanlık, emek ve yatırım gerektirir. Örneğin, süt keçileri ve gösteri ve üreme hayvanları daha yüksek gelirlere sahip olma eğilimindedir ancak aynı zamanda daha yüksek giderlere de sahiptir.

10) Koyun veya keçilerimi nasıl satabilirim?

Çok sayıda olasılık! Safkan, kayıtlı üreme hayvanları mı yoksa sütçüler mi? Hedef müşterilerinizin okuduğu yayınlarda reklam verin. Irkınıza veya hayvanınıza adanmış liste sunucularını, ırk derneklerini ve tabii ki yerel ve bölgesel gazeteleri, Craigslist'i ve çiftlik web sitenizi kullanın.

Bunlar pazar hayvanları mı? Müşterilerinizi düşünün ve onlara bulundukları yerde ulaşın: Müslüman müşterilere ulaşmak için camide duyurun, çiftçi pazarını veya  Local Harvest'ı veya eyalet pazarlama araçlarınızı kullanın (birçok eyalette çiftlik ürünlerini listelemek için web siteleri mevcuttur). Birleştirilmiş veya derecelendirilmiş satışlardan, yerel açık artırmalardan ve Craigslist'ten yararlanın.

Bu gerçekten hayati bir soru ve çok fazla düşünmeyi ve çabayı hak ediyor. Atölyelerde diğer üreticilerin hayvanlarını nasıl sattıklarını ve memnun olup olmadıklarını sorun. Fikirler için yerel olarak kontrol ettiğinizden ve bazı çok faydalı makaleler için www.sheepgoatmarketing.info adresini ziyaret ettiğinizden emin olun  . Son olarak, birkaç seçeneği birleştirmek iyi bir fikir olabilir. En iyi kuzularınızı ve oğlaklarınızı damızlık veya gösteri hayvanı olarak satın, diğerlerini doğrudan müşterilere satın ve kalanını açık artırmada satın.

Sağlık

11) Eve yeni bir hayvan getirdiğimde ne yapmalıyım?

Herhangi bir hayvan satın aldığınızda, en az iki haftalık bir karantina süresi önerilir. Bu, hastalığın ortaya çıkması için biraz zaman tanır ve yerleşik sürünüzü ifşa etmeden yeni hayvanları tedavi edebilirsiniz. Bu ayrıca, yeni hayvanları iç parazit enfeksiyonu için tedavi etmeniz ve solucan ilacınızın etkili olduğundan emin olmak için kontrol etmeniz için zaman sağlar. Yeni hayvanlar solucan ilacınıza dirençli iç parazitler taşıyorsa, farklı bir solucan ilacı veya iki solucan ilacının bir kombinasyonunu kullanmanız gerekecektir; bu işe yaramazsa, solucan ilaçları tarafından öldürülmeyecek parazitlerle çiftliğinizi doldurma şansı yakalamadan önce o hayvanı satış ahırına geri götürün.

12) Hasta koyunun ölü koyun olduğunu duydum. Bu doğru mu?

Hayır, hayır. Ancak koyunların stoacı olabileceği ve ÇOK hasta olana kadar hasta olduklarını göstermedikleri doğrudur. Daha sonra, yönetici yanıt vermezse, koyun kendi kendine iyileşemeyebilir.

Ancak hastalığın ince belirtilerini gözlemlerseniz (kutuya bakın) ve stresi azaltarak, beslenmeyi iyileştirerek, ilaç vererek veya gerektiğinde veteriner bakımı alarak hayvanı desteklemek için harekete geçerseniz, çoğu koyunun dirençli olduğunu kanıtlayacaktır.

Hastalığın Belirtileri

1. Çoban koyunlarla birlikteyken bütün gözler ve kulaklar ona çevrilir. Dikkatli olmayan bir koyun hasta olabilir.
2. Bir hayvan geride mi kaldı? Hasta.
3. Koyunlar yeni bir meraya koşar. Yürüyen hasta olabilir.
4. Kuzucuklar akşamın erken saatlerinde kuzu yarışı yapmayı severler. Katılmayanlara dikkat edin. Keçi yavruları da sağlıklı olduklarında oyuncu olurlar.
5. Yem takviyesi yapıyor musunuz? Eğer bir koyun veya keçi ilgilenmiyorsa, dikkat edin; muhtemelen hastadır.

Koyun ve keçi yetiştiriciliğinde hastalığın önlenmesi çok önemlidir. Hastalık nasıl önlenir?

• Sağlıklı hayvanlar satın alın ve mümkünse kapalı sürüde kalın.
• Her sınıf hayvana ve üretimin her aşamasına yeterli beslenmeyi sağlamak.
• "Yeterli beslenme" bol miktarda yem, temiz su ve tuz ve mineralleri içermelidir. Meranın vejetatif olmadığı bazı aşamalarda, yeterli beslenme bazı ek yemleri (enerji veya protein veya her ikisi için) içerecektir.
• Bölgeniz için uygun aşıları uygulayın. Neredeyse herkes aşırı yeme hastalığı ve tetanos önlemek için Clostridium CD&T aşısı yaptırmak isteyecektir. Özellikle sütten kesme gibi yüksek stresli olaylar meydana geldiğinde düşük stresli elleçleme uygulayın. (Ve çit hattı sütten kesme gibi sütten kesmenin daha düşük stresli yolları da vardır.)
• İyi sanitasyonu koruyun. Temiz su ve yem yalakları kullanın; temiz ve kuru dinlenme alanları sağlayın.
• Meranın VE hayvanın sağlığına dikkat ederek iyi otlatma yönetimi kullanın. Mera tamamen iyileşene kadar hayvanların meraya geri dönmesine izin vermeyin ve iç parazit döngülerini kırmak için sığır veya at veya saman yapımı kullanın.
• Gerektiğinde tırnak kesimi ve kırkımı gibi rutin bakımlara dikkat edin.
• Çiftlikte uygun stoklama basıncını koruyun. Dr. Pugh (Sheep and Goat Medicine kitabının yazarı), yıl için yem üretimine uyacak şekilde stoklama yapmanızı öneriyor; yani, kendi çiftliğinizde yıl için gereken tüm yemi üretemiyorsanız, çok fazla küçük geviş getireniniz var demektir.
• Sürüdeki dayanıklı hayvanları tutun ve zayıf olanları ayıklayın.
• Yüksek düzeyde parazit barındıran hayvanları titizlikle ayıklayın.
• İç parazit yönetimine özellikle dikkat edin.

13) Hayvanlarımıza her ay parazit ilacı vermemiz gerekir mi?

Hayır ve yapmamalısınız. Mantıklı bir hedef, yılda üç kereden az solucan ilacı vermek ve yalnızca ihtiyacı olan hayvanları solucan ilacı vermektir. Bu hedefe en güçlü hayvanları seçerek ve onlara iyi bir yönetim sağlayarak ulaşabilirsiniz. Hayvanlarınızın daha sık solucan ilacı alması gerekiyorsa, o zaman hayvanlarınızla, yönetiminizle veya her ikisiyle ilgili bir sorununuz var demektir. Amerikan Küçük Ruminant Parazit Kontrolü Konsorsiyumu'nun web sitesi çok eğitici olacaktır.

14) Hayvanlarım kansız değil, ancak iyi durumda değiller. Dağınık arkaları var ve zayıf görünüyorlar. Sorun ne?

İki olasılık akla geliyor. İlkbahar mı ve hayvanlar yemyeşil ilkbahar meralarında mı otluyor? Bu, sulu gübreye neden olur ve bazen yemler emilim için çok hızlı akıp geçtiğinden hayvanlar gerçekten kondisyon kaybeder. Saman teklif etmek buna yardımcı olabilir ve bazen az miktarda tahıl da durumu iyileştirebilir. Bu kısa vadeli bir sorundur; ancak, sinekler ıslak yünü enfekte ederse kurtçuklardan kaynaklanan tehlike olduğu için, koyunlarda dağınık yünlerin kırpılması gerektiğine dair işaretler olup olmadığını kontrol edin.

Herhangi bir mevsimde, özellikle de yağışlı havalarda bir diğer olasılık ise koksidiyozdur. Bunun genç hayvanları etkileme olasılığı daha yüksektir. Ciddiye alın, çünkü bağırsaklarda kalıcı hasara yol açabilir ve "kötü iş yapanlar" ile sonuçlanabilir ve bulaşıcıdır.

Diğer iç parazitler de ishale neden olabilir ve yaşlı hayvanlarda muhtemelen bir iç parazit sorunudur ancak koksidiyoz değildir. Dışkı muayenesi bunu çözmeye yardımcı olacaktır; veterinerinize danışın. Daha fazla bilgi için ATTRA yayını olan  Koksidiyoz: Koyun, Keçi ve Buzağılarda Önleme, Belirtiler ve Tedavi'ye bakın .

15) Satış ahırından birkaç hayvan aldım ama şimdi topallıyorlar. Ne yapmalıyım?

Satış ahırından damızlık hayvan almamanızın nedenlerinden biri, oradayken strese ve hastalıklara maruz kalmaları ve çiftliğinize ve çiftliğinizdeki sağlıklı hayvanlara bulaşıcı organizmalar taşıyabilmeleridir. Ayrıca, bazı hayvanlar ilk başta sorunları olduğu için satış ahırına götürülmüştür: çit atlayıcılarıydı veya kötü annelerdi veya sık veya kronik sağlık sorunları vardı. (Elbette, çiftliğinize dışarıdan gelen herhangi bir hayvan -ister satış ahırı ister yetiştirici olsun- bir hastalık taşıyor olabilir.)

Hayvan satın aldığınızda en az iki haftalık bir karantina süresinin önerildiğini unutmayın. Bu, hastalığın ortaya çıkması için biraz zaman tanır ve yerleşik sürünüzü riske atmadan yeni hayvanları tedavi edebilirsiniz.

Topallama semptomu olduğunda, büyük olasılıkla sorun ayak çürümesi veya ayak yanığıdır. Hayvanları hemen ayırın ve toynaklarını inceleyin; kesin ve cepler arayın. Ayak çürümesiyse, cepler göreceksiniz ve kötü bir koku fark edeceksiniz. Amaç, bu cepleri açığa çıkarmak ve ardından toynağı tedavi etmektir.  Tırnak bakımı ve ayak çürümesi hakkında fotoğraflar ve faydalı bilgiler için www.sheep101.info/201/hoofcare.html adresine bakın. Dee Whittier ve Steven Umberger, Virginia Eyalet Uzantısı tarafından yazılan Koyunlarda Ayak Çürümesinin Kontrolü, Tedavisi ve Giderilmesi  adlı makaleye bakın  . ATTRA'nın toynakların nasıl kesileceğini gösteren bir videosu var .

Sadece bir hayvan topallıyorsa bunun küçük bir sorun olabileceğini unutmayın; belki parmaklar arasında tıkalı bir kanal veya parmaklara sıkışmış bir taş veya çubuk olabilir. Ancak topallamayı görmezden gelmeyin; ağrıyı hafifletebilir ve daha fazla hayvanın etkilenmesini önleyebilirsiniz (ayak çürümesi durumunda). Ayak çürümesi çok ciddi bir hastalıktır ve birçok durumda ortadan kaldırılması zordur.

Beslenme, Otlatma ve İlgili Konular

16) Hayvanlarım için hangi bitkilerin zehirli olduğunu nasıl bilebilirim?

Tüm bitkilerin bir dereceye kadar toksik olduğu söylenmiştir; hatta mevsimin çoğunda mükemmel bir yem olan bazı yem bitkileri bile bazı durumlarda tehlikeli olabilir (örneğin, dondan sonra Johnsongrass). Kafa karışıklığını artırmak için, hayvanlarınızın hiçbir olumsuz etki yaratmadan yiyebileceği zehirli olduğu söylenen bitkilerin listeleri vardır. Bitki tanımlaması aldatıcı olabilir ve yaygın isimler bölgeler arasında her zaman tutarlı değildir. Tehlikeli olabilecek her bitkiyi ortadan kaldırmak mümkün değildir. Ve toksik olan birçok bitki az miktarda yenebilir.

Hangi bitkilerin zehirli olduğunu nasıl anlarsınız? Yerel Uzatma servisinizden ve NRCS acentenizden başlayın; bölgenizde hangi bitkilerin sorun yaratma olasılığının yüksek olduğunu sorun ve bu bitkileri tanımlamayı öğrenin. Zehirli bitkileri listeleyen birçok web sitesi vardır; bazıları iyi resimlendirilmiştir ve bazılarında etkilenen türlere göre aranabilen pratik dizinler vardır. İyi bir saha rehberine sahip olmak tanımlamaya yardımcı olur ve karışıklığı ortadan kaldırmaya yardımcı olmak için Latince isimler sağlar. Maryland Sheep and Goat web sitesinin zehirli bitkilere ayrılmış bir sayfası vardır ve birçok çevrimiçi kılavuz bu sayfada toplanmıştır. Bölgesel uygulanabilirliğe veya sitenin organizasyonuna göre sizin için en yararlı olanı bulana kadar bunlara göz atabilirsiniz. Beğendiğim bir tanesi, çevrimiçi  Merck Veterinerlik Kılavuzu'ndan "Ilıman Kuzey Amerika'nın Menzil Bitkileri"dir . Bu, hem bilimsel hem de genel adlara göre düzenlenmiştir, küçük resimli bir fotoğraf (büyütmek için tıklayın), habitat ve dağılım açıklaması, etkilenen hayvanlar, önemli özellikler (tanımlamaya yardımcı olmak için), toksik ilke ve etkiler, yorumlar ve tedaviler içerir. Tüm bunları tek bakışta görebilirsiniz ve bitkiler "tehlikeli mevsime" göre düzenlenmiştir, böylece aşağı kaydırıp şu anda sorun çıkarma olasılığı olan bitkilerin tüm listesine göz atabilirsiniz. Belirtileri okuyarak, hayvanlarınız için neyin sorun yarattığına dair bir fikir edinebilirsiniz. Diğer birçok site, yaygın bir isme veya Latince bir isme tek tek tıklamanızı gerektirir ve olasılıkları ayıklamak oldukça zaman alır.

Yine de, sizinle birlikte meraya çıkabilecek bir saha rehberine sahip olmak gerçekten güzeldir. Öneriler için eyalet Uzantısı ve NRCS yem uzmanlarınıza danışın.

Şimdi, daha iyi soru şu, zehirlenmeleri nasıl önleyebilirim? Daha önce bahsedilen Merck rehberi, çeşitli bitkilerin neden olduğu zehirlenmeleri önlemek için pratik öneriler sunar. Hayvanların bitkilerde bulunan maddelerden nasıl geri bildirim aldığını daha iyi anlamak için davranış hakkında daha fazla okumak faydalı olabilir. Bazı bitkiler o kadar zehirlidir ki geri bildirim işe yaramadan önce hayvanlar ölür. Akılda tutulması gereken bazı ilkeler şunlardır.

• Seyreltme: Hayvanın vücudunda bol miktarda başka yem varsa, toksinin ölümcül olma olasılığı daha düşüktür.
• Çaresizlik—seyreltmeyle ilgili; çaresiz olmayan bir hayvanın acı tadı olan yemleri yemesi daha az olasıdır. Bu nedenle, hayvanın aç hissetmemesi için yeterli miktarda kaliteli yem sağladığınızdan emin olun.
• Baraj—hayvanlar annelerinden otlatmanın iyi olduğu şeyleri öğrenirler. Dişi hayvanlarınız çiftliğinizde veya en azından çok yakınında büyüdüyse, genellikle nelerden kaçınmaları gerektiğini bilirler ve yavrularına öğretirler.
• Aşağı—Fırtına sırasında düşen dallar hayvanlarınız için tehlikeli olabilir, çünkü bazı yapraklar solduğunda yenmesi güvenli değildir. Hayvanlar yabani kiraz veya şeftali ağaçlarından kaçınmayı bilmezler; fırtınadan sonra meralarınızı devriye gezin ve bu tür ağaçlara karşı dikkatli olun. Ayrıca, bazı süs bitkileri zehirli olduğundan, bahçenizden hayvanlarınıza budama yapmayın.
• Kuraklık—Yem kıtlığı nedeniyle hayvanlarınız aç kalabilir ve normalde yemeyecekleri bitkileri yiyebilirler (bkz. Çaresizlik); ayrıca bazı bitkiler kuraklık nedeniyle tehlikeli hale gelebilir.
• Çeşitlilik - Hayvanların çok sayıda seçeneğe sahip olması, toksinleri seyreltmeyi ve zehirli yemlere başvurmadan doymayı başarabilmelerini sağlayacaktır.
• Zorlamayın—hayvanlar bir alandaki tüm bitkileri otlamayabilir. İyi bir nedenden ötürü bir yabani ottan kaçınıyor olabilirler. Otlanmayan yabani otları kesmeye veya noktasal olarak tedavi etmeye istekli olun.

Yaklaşık 40 yıldır koyun ve keçi otlatıyorum ve sadece bir kez şüpheli zehirlenme nedeniyle kaybım oldu. Bu da perilla nanesinden oldu ve ölüm hızlı oldu; o merada otlayan diğer koyunlarda hiçbir belirti görülmedi. Çiftlikte hala perilla nanesi parçaları var (yine de o kayıptan beri kontrol altına almaya çalışıyoruz). Daha fazla kayıp yaşayanlar daha güçlü uyarılarda bulunabilir; bölgenizdeki diğer kişilere zehirlenme deneyimlerini sorun.

17) Koyunlarıma (veya keçilerime) ne kadar yem vermeliyim?

Öncelikle koyun ve keçilerin geviş getiren hayvanlar olduğunu ve yemlerin beslenmelerinin temeli olması gerektiğini unutmayın; tahılı ana yemek olarak değil, bir takviye olarak düşünün. Bol miktarda temiz, taze su sağlamayı unutmayın: kafa başına günde en az bir galon ve bazı mevsimlerde, emziren bir hayvanın dört galona kadar ihtiyacı olabilir. Mineraller ve tuz gevşek formda gereklidir, böylece hayvanlar yeterli miktarda tüketir ve dişlerine zarar vermez. Keçiler mineralleri arasında bakıra ihtiyaç duyarlar ve sığır mineralini kullanabilirler; koyunlar da beslenmelerinde bakıra ihtiyaç duyarlar, ancak bakırı biriktirme ve bakır toksisitesi yaşama olasılıkları daha yüksektir. Koyunlar için toplam beslenmelerinde üst sınır 25 parça/milyondur (ppm), bu nedenle koyun mineralleri genellikle ilave bakır içermez.

Tüm hayvan sınıfları, eğer mera vejetatif ise, beslenme ihtiyaçlarını yalnızca meradan karşılayabilir. Öte yandan, yalnızca olgun bir kuru hayvan, ölü veya olgun bir meradan protein ve enerji ihtiyacını karşılayabilir. Diğer tüm sınıflar, yem takviyelerine ihtiyaç duyacaktır veya o meradan kilo kaybedeceklerdir.

Bir sonraki adım, hangi yemlerin mevcut olduğunu (mera veya saman) sormak ve o yemde mevcut olgunluk aşamasında mevcut besin hakkında iyi bir fikir edinmektir. Bu bilgiyi bir yem analizi yaparak bulun (Uzatma temsilcinize sorun). Olgunluğun bitki türlerinden daha önemli bir faktör olduğunu unutmayın.

Sonra, hayvanın sınıfını belirleyin. Sütten kesilmiş 65 kiloluk kuzu? Bir yaşındaki gebe koyun? Günde bir galon süt veren iki yaşındaki süt keçisi? Olgun kuru dişi? Erken laktasyondaki ikiz emziren koyun? Bunların her birinin protein ve enerji için farklı gereksinimleri ve yem tüketme kapasiteleri vardır. Daha Fazla Kaynaklar bölümü, koyun, süt keçileri ve et keçileri için beslenme ve yemlemeyi ayrıntılı olarak ele alan ATTRA yayınlarını listeler. Beslenme hakkında bilgi edinmek için diğer kaynaklar Maryland Sheep and Goat  web sitesinde ve (keçiler için) Langston Üniversitesi  web sitesinde çevrimiçi olarak bulunabilir. İkinci web sitesinde çevrimiçi bir hesap makinesi bulunur. Sorun yaşarsanız yardım için Langston'daki uzmanları arayın. Yerel Uzatma servisinizde de yararlı kaynaklar olabilir.

Daha sonra, mevcut yem maddelerine bakın. Amaç, uygun maliyetle yeterli beslenme sağlamaktır. Bölgenizde yan ürünler (veya yardımcı ürünler) mevcutsa, maliyeti düşürmek için bunları kullanmayı araştırabilirsiniz. Langston çevrimiçi hesap makinesi, besin içerikleri listelenmiş bir yem maddeleri kütüphanesi içerir.

İşe yarayacağını düşündüğünüz bir rasyona ve beslenme planına ulaştığınızda, bunu bir beslenme uzmanına veya başka bir üreticiye yaptırmak güven verici olabilir. Gerçek test, bunu hayvanlarınıza verdiğinizde başlar. Ve burada hayvan bakıcınızın gözü devreye girer; hayvanlarınızın yemesini izlemeniz ve vücut durumlarına ve vücutlarındaki değişikliklere dikkat etmeniz gerekir. Hayvanlarınızı yerken elle tutma alışkanlığı edinin; sırtlarına hafifçe dokunmak, kemiklerinin üzerindeki örtünün (yağ) ne kadar olduğunu hissetmenizi sağlayabilir. Sağmal bir koyun kilo kaybedecektir ve kuzuları iyi göründüğü, iyi büyüdüğü ve hareketli olduğu sürece koyunda bir miktar kilo kaybını kabul edersiniz. Ancak gebeliğin son dönemlerindeki koyunlarınız kilo kaybediyorsa, o zaman nedenini sormanız gerekir. Saman kalitesiz mi? Sindirilemeyen saman, o koyunları doyurur ancak yeterli besin sağlamaz.

Cevaplanması gereken bir diğer iyi soru da hayvanların dengeli rasyonunuzun gerektirdiği miktarları yiyip yemediğidir. Bu genellikle göz ardı edilir. Kazanç ve süt üretimi doğrudan kuru madde alımına bağlıdır. Emziren bir koyun için günde yedi pound saman ve iki pound tahıldan oluşan bir rasyon dengeleyebilirsiniz, ancak boyutu nedeniyle hepsini yiyemez. Dengelediğiniz miktarı üretmeyecektir. Aynı şey, bitirdiğiniz sütten kesilmiş bir hayvan için de geçerlidir.

Beslenme sorusuna kesin bir cevap vermek güzel olurdu, ancak karara dahil olan çok fazla olasılık ve faktör var. Tahılların aşırı tüketilmesinin koyun ve keçilerin sağlığı için bir tehlike olduğunu belirtmek önemlidir; rumen mikroorganizmaları çok fazla tahıldan korunmalıdır.

18) Hangi mera/saman en iyisidir?

Yerel Uzantı ve NRCS ofisleri, bölgenize ve topraklarınıza hangi yemlerin adapte olduğu hakkında bilgiye sahiptir ve elinizde olanla başlamak her zaman iyidir. Ancak bu konuda düşünmenize yardımcı olabilecek bazı ilkeler şunlardır.

Öncelikle otlayan hayvanları düşünün. Mümkün olduğunca çok yem yemelerini istediğiniz için lezzetli yem istersiniz. Ancak araştırmalar çeşitliliğin daha fazla alımı teşvik ettiğini göstermiştir. Çeşitli meraları etkili bir şekilde yönetmek zor olabilir çünkü hem sıcak mevsim hem de soğuk mevsim bitkileri aynı mera üzerindeyse yönetiminiz tarafından birini veya diğerini tercih edersiniz. Ancak otlatma sezonu boyunca iyi bir üretim elde etmek için çiftliğinizde hem sıcak mevsim hem de soğuk mevsim bitkilerine ihtiyacınız olacak. Bir yaklaşım, bazı meraları öncelikli olarak sıcak mevsim otları ve baklagiller için, bazılarını da soğuk mevsim otları ve baklagiller için kullanmak olabilir. Bazen yabani ot olarak da bilinen otsu bitkiler de besleyici ve lezzetli olabilir, bu nedenle saf olmaya gerek yoktur. Ve bir traktörünüz ve yeterli araziniz varsa, otlatma sezonunu uzatmaya ve saman parasından tasarruf etmeye yardımcı olmak için çavdar veya şalgam gibi yıllıklar çeşitli yem karışımları halinde ekilebilir.

Yem türü, onu nasıl yönettiğinizden daha az önemlidir. Meralarınızı düzgün bir şekilde otlatabildiğiniz, hızlı yeniden büyüme ve iyi koruyucu toprak örtüsü için doğru miktarda artık yem bırakabildiğiniz ölçüde, hayvanlarınıza iyi yem sağlayabilirsiniz. Bunu daha iyi anlamak için rotasyonel otlatma kitaplarına ve yayınlarına bakın. Mükemmel bir kaynak, ATTRA web sitesinde bulunan Yönetilen Otlatma öğreticisidir.

Samanla ilgili olarak: yabani otlarla birlikte karışık otlu saman, dışarı çıkmadan önce ekilirse, küflenmemesi için uygun şekilde kurutulup saklandığı sürece çoğu keçi ve koyun tarafından kabul edilir ve beğenilir. Yonca veya başka bir baklagil (Güney'de fıstık samanı gibi) proteine ​​ihtiyaç duyan sınıflar için proteini artırmak için iyi bir takviyedir. Süt veren keçiler, bundan faydalanacak ve masrafı hak edebilecek bir hayvan türüne örnektir.

Saman masrafından tasarruf etmek için iyi bir saman yemliği kullandığınızdan emin olun. Keçilere veya koyunlara yemlik olmadan büyük bir balya iyi saman vermek, bunu çok rahat bir yatak olarak görmelerini sağlayacaktır. Son olarak, keçiler için otlatmanın değerini unutmayın.

19) Koyun veya keçiler sericea yer mi?

Evet ve iç parazit kontrolüne yardımcı olur. Daha fazla bilgi için ATTRA'nın İç Parazitleri Yönetme Araçları: Sericea Lespedeza'ya bakın .

Tesisler ve Çitler

20) Ne tür bir ahıra ihtiyacım var?

Koyun ve keçiler için, hakim rüzgarlardan uzak tarafta açık olan üç taraflı bir barınak, soğuktan ve yağmurdan yeterli barınak sağlayacak ve bol miktarda havalandırma sağlayacaktır. Tamamen kapalı bir ahır, amonyak biriktirme eğiliminde olacak ve solunum yolu hastalıklarına yol açabilir. Kolayca temizlenebilen basit barınaklar en iyisidir.

Eğer kaynaklar daha ayrıntılı bir düzenlemeye izin veriyorsa, saman ve yem deposunun yanı sıra, sınıflandırma ve kuzulama veya oğlaklama zamanı için kullanılabilecek birkaç ağıl olması harika olur.

21) Çalışma tesisim olmalı mı?

"Çalışma tesisi" ile doğuma yakın koyun veya dişi koyun gruplarını ayırma, aşılama, solucan tedavisi veya pazara hazır hayvanları seçme gibi ihtiyaç duyduğunuz yönetim görevlerini yerine getirmenize yardımcı olan bir kurulumdan bahsediyorsanız, evet, çalışan bir tesisiniz olmalı. Ancak küçük sürüler için, bu, hayvanlarla doldurduğunuz ve daha sonra işlemi tüm grup için gerçekleştirdiğiniz, örneğin her hayvana aşılama yaparken boya çubuklarıyla işaretleme yaptığınız küçük bir ağıl kadar basit olabilir. İşiniz bittiğinde, tüm grubu dışarı çıkarın ve ağılı tekrar hayvanlarla doldurun.

Daha büyük işletmeler için, ev yapımı veya satın alınmış daha ayrıntılı tesislere sahip olmak iyidir. Yine, ekipman ve tesislere çok fazla yatırım yapmadan önce, diğer çiftlikleri ziyaret edip yönetim görevlerini yerine getirmek için nasıl kurulduklarını görmek tavsiye edilir. Kurulumlarında neyi beğeniyorlar? Keşke olsaydı dedikleri şey nedir? Hiç kullanmadıkları veya paraya değmeyen bir özellik var mı?

Özellikle yeni başlayan operasyonlar için, basit ve ucuz tutmak akıllıcadır. İşletme yatırımı karşılayabiliyorsa ve yönetici bunun haklı olduğunu düşünüyorsa her zaman yükseltebilirsiniz. Birkaç yıl içinde satmanız gerekiyorsa yatırımı geri almak zordur.

22) Koyunlar ve keçiler için hangi tür çitleme en iyisidir?

Elektrikli çitleme keçiler için iyi çalışır ve yeterli tel varsa koyunlar için de iyi çalışır. Koyunlar yalıtımla kaplanır ve açlarsa ve yeterli tel yoksa daha yeşil bir meraya ulaşmak için küçük şoklara göğüs germeyi öğreneceklerdir.

Elektrikli çitle sonuçları iyileştirmek için, doğru şekilde kurun ve bol miktarda topraklama çubuğu ve güçlü bir şarj cihazı kullanın; 9.000 volt hedefliyoruz. Daha sonra, hayvanlarınız çite dokunmanın acı verdiğini anlayana kadar bir eğitim alanı kullanın. Ondan sonra şoktan kaçınacaklardır (daha önce de söylediğimiz gibi, yünün yalıtkan olduğunu öğrenmedikleri sürece).

Çevre çitleri veya gerçekten güvenli bir çite ihtiyaç duyduğunuz herhangi bir yer için, örgülü tel iyidir. Keçiler ona tırmanmaya veya sürtmeye çalışabilir, bu nedenle mümkünse ofset sıcak tel bulundurmak iyi olur.

Yüksek gerilimli elektrik tellerinin avantajı, 2009'da Arkansas'taki buz fırtınasından sonra ortaya çıktı. Dalların veya ağaçların örülmüş tel üzerine düştüğü çit bölümlerinin onarılması çok zordu. Yüksek gerilimli çitin tercih edildiği yerlerde, dalları çıkarmak ve ardından yalıtkanları değiştirmek veya yerini değiştirmek ana işti; teller tekrar yukarı fırladı.

Öte yandan, bir yıldırım düşmesi sonucu çit şarj cihazının tahrip olması, şarj cihazının olmamasının aslında çitinizin olmadığı anlamına geldiği açıkça ortaya çıktı.

Kullanım ve bakım kolaylığını, uzun ömürlülüğü ve esnekliği göz önünde bulundurun. Langston Üniversitesi'nden Dr. Steve Hart, maliyetin birincil bir husus OLMADIĞINI, çünkü emeğin ilk malzeme masrafından çok daha önemli olduğunu belirtiyor. Bir kez daha, diğer çiftlikleri ziyaret etmek size denemek isteyeceğiniz bazı fikirleri ve kaçınmak isteyeceğiniz bazı fikirleri gösterecektir.

Son olarak, yırtıcı hayvan kontrolünde çitlemenin rolünü düşünün. Elektrikli çitleme, çakalları ve başıboş köpekleri caydırmaya yardımcı olabilir. Elektrikli ağ özellikle etkilidir.

Çözüm

Koyun ve keçiler çiftliğiniz için karlı ve keyifli eklemeler olabilir. Çiftliğinize koyun ve keçi getirmeden önce çiftlik hedeflerinizi bilin, deneyimli üreticilerden öğrenin, potansiyel pazarları araştırın ve aşağıda listelenen kaynaklardan daha fazlasını öğrenin.