Sarı pasın neden olduğu başlıca ekonomik kayıp buğdaydadır. Hastalık arpada da görülür ancak etkili çeşit direnci nedeniyle nadirdir. Hastalık Doğu'da en önemli olsa da enfeksiyon Birleşik Krallık'ın her yerinde görülebilir. Soğuk, nemli yazları ve ılıman kışları olan bölgeler, örneğin kıyı bölgeleri veya nehirler veya haliçler çevresindeki bölgeler, sarı pas enfeksiyonlarına eğilimlidir.

Tedavi edilmemiş hassas buğday çeşitlerinde genellikle %40-50 oranında verim kayıpları meydana gelir. Ancak, çeşit direnci ve zamanında yapılan fungisit püskürtmeleri genellikle çok etkilidir, bu nedenle yıllık kayıplar genellikle küçüktür. Sarı pas da tahıl kalitesini etkileyebilir.

Tek ana genler buğdayda sarı pasa karşı çeşit direncini kontrol eder ve kısa bir zaman diliminde yeni ırklarla üstesinden gelinebilir.  

Yerel enfeksiyon kaynakları çok önemlidir ancak ülkeler arası da dahil olmak üzere uzun mesafelere yayılma da meydana gelebilir.

Sarı pasın karakteristik belirtisi, yetişkin bitkilerin yapraklarında paralel sıralar halinde sıralanmış sarımsı turuncu renkli püstüllerdir. Sarı pas salgınları genellikle sonbaharda tek tek bitkiler olarak başlar. Semptomlar kış boyunca yavaşça gelişir ve genellikle erken ilkbahara kadar gözden kaçar. O zaman tarlalarda küçük lekeler veya enfekte bitki odakları görülebilir. Bu lekeler genellikle hakim rüzgar yönünde yayılır.

Başlangıçta, püstülleri kahverengi pastan ayırt etmek çok zordur. Ancak, sarı pas lezyonları genellikle genç yapraklarda yukarı ve aşağı bir bant şeklinde yayılma eğilimindedir, genellikle sporlanan lezyonun önünde hareket eden yapraktaki sarı bir bant vardır. Püstüller ayrıca genellikle genç yapraklarda rastgele dağılır ve yaprak yaşlandıkça daha belirgin çizgilere dönüşür. Sıcak, kuru koşullar altında - veya mantar ilacı kullanımından sonra - salgın kontrol altına alınmıştır, bu da püstüllerin tespit edilmesinin zor olabileceği anlamına gelir.

Enfekte yapraklar hızla klorotik hale gelebilir ve hava koşulları uygunsa Mayıs/Haziran aylarında nekrotik hale gelebilir. Şiddetli ataklarda, başaklarda sarı pas enfeksiyonu meydana gelebilir ve bunun sonucunda tahıl ve glumes arasında spor kütleleri oluşabilir. Sezon sonunda, bazen püstül çizgileri arasında ikincil siyah sporlar (teliosporlar veya telia) üretilir.

Sarı pas hastalığına neden olan patojen -  Puccinia striiformis -  buğday, arpa ve tritikaleyi etkiler. Mantarın farklı ürüne özgü formları vardır:

• P. striiformis f.sp. tritici esas olarak buğdaya saldırır, ancak arpaya da saldırabilir
• P. striiformis f.sp. hordei sadece arpaya saldırabilir

P. striiformis'in formları içerisinde  sadece belirli çeşitleri etkileyen ırklar da bulunmaktadır.

Sarı pas, hayatta kalmak için canlı yeşil bitki materyaline ihtiyaç duyar. Kışın, mantar gönüllüler ve sonbaharda ekilen ürünler üzerinde uyuyan miselyum veya aktif sporlanan püstüller olarak hayatta kalır. Düşük sıcaklıklar püstülleri öldürse de, bitki dokusu içindeki miselyum -5 ^° C'lik sıcaklıklara dayanabilir. Daha soğuk kış sıcaklıkları da enfekte olmuş alt yaprakları ve dolayısıyla mantarı öldürebilir.

Salgın, Nisan/Mayıs aylarında sıcaklıklar arttığında başlar. 10–15 ^° C sıcaklık ve %100 bağıl nem, sporların çimlenmesi, nüfuz etmesi ve yeni sporların üretimi için idealdir. Bunlar rüzgar veya yapraktan yaprağa temasla yayılır. İlkbaharda serin, nemli hava, gece boyunca çiy veya yağmurla birlikte, hastalığın gelişimi için en uygun koşulları sağlar.

Enfeksiyondan yeni sporların üretimine kadar olan tam döngü ideal koşullar altında 10 gün kadar kısa sürebilir, bu nedenle yaprak uçları yapraklar tamamen çıkmadan önce semptomlar gösterebilir. Hastalık döngüsü bir sezonda birçok kez tekrarlanabilir.

20 ^° C'nin üzerindeki sıcaklıklar mantarı yavaşlatır, ancak yüksek sıcaklıklara dayanıklı suşlar da vardır. Uzun süreli sıcak ve kuru hava genellikle bir salgını kontrol eder. Bunun nedeni mantar üzerindeki doğrudan etki ve daha yüksek sıcaklıklarda konak direncinin artmasıdır.

Sezon sonunda, ikincil siyah sporlar (teliosporlar veya telia) cinsel aşamanın bir parçası olarak üretilebilir. Buğdayda, bu teliosporlardan üretilen bazidiosporların alternatif bir konakçısı vardır ( Berberis spp.). Bu, cinsel rekombinasyonun gerçekleşebileceği ve yeni ırkların oluşabileceği anlamına gelir. Ancak, bu cinsel yol Birleşik Krallık'ta bilinmemektedir. Arpada, bilinen bir alternatif konakçı yoktur, yani cinsel rekombinasyon gerçekleşemez.

• Duyarlı çeşit
• Birleşik Krallık'ın doğu bölgeleri
• Önceki mahsulden yeşil köprü
• Daha sonra ekilen buğday
• Serin, nemli hava koşulları
• Ilık kış
• Nemli mikro iklim

Çeşit direnci çok etkili olabilir. Ana AHDB Önerilen Listesi (RL) buğday sarı pas derecelendirmeleri (1-9 ölçeği), büyüme mevsiminin ana bölümünde (yaklaşık sap uzamasından itibaren) yetişkin bitkilerin direncini yansıtır. Bazı RL buğday çeşitleri genç bitkide (sap uzamasına kadar) sarı pasa duyarlıdır ancak yetişkin aşamada dirençlidir. Bu nedenle, sonbahar ve ilkbahar başındaki enfeksiyon genellikle yeni bir hastalık ırkına karşı çeşit bozulması olduğu anlamına gelmez. 2023-24 baskısından itibaren RL, buğday çeşitlerinin direnç (r) veya duyarlılık (s) durumu hakkında bilgi içerir.

Direnç derecelendirmeleri, direncin kalıcılığı konusunda herhangi bir garanti sağlamaz, çünkü patojen popülasyonu değişebilir ve bu dirençleri yenmek için yeni pas ırkları gelişebilir. Bu nedenle, tüm çeşitlerin semptomlar açısından düzenli olarak kontrol edilmesi gerekir.

Duyarlı çeşitlerin geniş alanlarda yetiştirilmesi sarı pas salgınını daha da kötüleştirebilir. Bu risk, hastalığın yayılmasını sınırlamak için daha duyarlı çeşitlerin yanında dirençli çeşitlerin yetiştirilmesiyle azaltılabilir. Daha önce, çeşitleri altta yatan direnç genlerine göre gruplandırmak, yetiştiricilerin çeşitli direnç genleri karışımına sahip çeşitleri kullanmasını sağlıyordu; bu da bir direnç geninin üstesinden gelinmesi durumunda sarı pasın yayılmasının sınırlandırılabileceği anlamına geliyordu. Ancak, 2011'de Savaşçı ırkının istilasından bu yana, sarı pas popülasyonunun çeşitliliği nedeniyle bu gruplandırma artık mümkün değil.

Önerilen Listeler (RL) deneme sonuçlarına göre, buğday sarı pas izleme listesi bazı sahalarda RL hastalık direnci derecelendirmelerinin dışında performans gösteren çeşitleri ortaya çıkarabilir. Hastalık riskini anlamak ve sezon içi yönetime odaklanmak için listeyi kullanın.

Fungisitler çok etkili sarı pas kontrolü sağlayabilir. Patojen ayrıca fungisitlere karşı dirençli olmaya özellikle yatkın değildir. Sistemik tohum tedavileri, riskin yüksek olduğu salgınların gelişmesini geciktirmeye yardımcı olabilir.

• Yüksek direnç derecesine sahip bir çeşit yetiştirin, ancak sezon boyunca hastalık seviyelerini izleyin
• 'Yeşil köprüyü' kaldırmak için gönüllüleri ortadan kaldırın
• Genellikle, kış buğdayı sonbaharda ne kadar geç ekilirse, bir sonraki yıl üründe o kadar fazla hastalık olur. Bunun nedeni, spor baskılarının yüksek olduğu daha erken (daha duyarlı) bir büyüme aşamasındaki ürünler olabilir.
• Kışlık buğday sonbaharda ne kadar geç ekilirse, ertesi yıl üründe o kadar fazla hastalık olur
• Bitkilerde aşırı konsantrasyonlardan kaçınmak için azot uygulamalarını yönetin (örneğin, nispeten geç azot dozları uygulayın)
• Buğdayda sarı pas görüldüğünde azol veya strobilurin uygulayın. Septoria kontrolü için kullanılan SDHI'ler sarı pasın da kontrolünü sağlayacaktır
• Arpada sarı pası kontrol etmek için nadiren mantar ilaçları gerekir