Bir sürünün süt bileşenlerini izlemek, emziren ineklerin sağlık ve beslenme durumunu belirlemeye yardımcı olabilir.

Holsteinlar için tipik süt yağı ve süt proteini değerleri sırasıyla %3,7 ve %3,0'dan büyüktür. jerseyler için süt yağı %4,9'dan ve süt proteini %3,8'den büyük olabilir. Irk ortalamasının %0,3'ünün altındaki bir sürü süt yağı testi bir sorun durumunu gösterebilir. Kısa vadede süt üretimi normal olabilir, ancak hayvanlar subklinik asidoz yaşıyor olabilir. Uzun vadeli etkiler, laminitis ve diğer sağlık sorunlarının (yani yemsiz kalma, sindirim bozuklukları ve yerinden oynamış abomasum) başlangıcıyla birlikte süt üretiminde bir düşüş olabilir. Süt proteini, süt yağına kıyasla beslenme veya diğer dış faktörlere karşı o kadar hassas değildir. Bileşen yüzdesi bir performans sorununun göstergesi olabilse de ekonomik nedenlerden dolayı bileşenlerin pound cinsinden miktarı izlenmesi gereken temel ölçüttür. Pensilvanya'da birçok sürü, ideal hedef 6,0 lb'den fazla bileşen elde etmek olduğunda, 5,50 lb'den fazla bileşen elde etmekte zorlanıyor.

Bileşenleri izlemek için çeşitli yaklaşımlar vardır. Çoğu süt işleyicisi her alımda bileşenleri test eder ve sonuçları çevrimiçi olarak raporlar. Avantajı çok sayıda sonuçtur, ancak veriler belirli bir hayvan grubunu değil, tüm sürüyü yansıtır. DHIA ile aylık olarak test yapan sürüler, tek tek hayvanlar üzerinde sonuçlara sahip olacak ve gruplama stratejisine, sütteki gün sayısına, laktasyon sayısına veya başka herhangi bir kritere göre filtrelenebilir. Dezavantajı, test sonuçlarının ayda yalnızca bir günü temsil etmesidir. Ancak, test günü ile toplu tank sonuçları arasında iyi bir uyum varsa, verilerin yorumlanması sürünün performansını doğru bir şekilde yansıtmalıdır. Süt işleyicisinden iki veya üç ardışık düşük süt yağı testi bir sorun olarak değerlendirilmelidir. Ayrıca, belirli bir hayvan grubunun etkilendiğini görmek nadir olmadığından inek gruplarını kontrol edin, diğerleri etkilenmeyebilir.

Enerji alımı, hem süt hacmini hem de bileşenlerini etkileyen önemli bir besindir. İdeal olarak, süt üretimi enerji düzeltilmiş bir baza (ECM) dönüştürülmelidir. Penn State Extension süt ekibi tarafından kullanılan denklem (12,82 * yağ lb.) + (7,13 * protein lb.) + (0,323 * süt lb.)'dir. Bu, sürü performansını incelerken kullanılacak önemli bir ölçüttür. Kuru madde alımı (DMI) verimliliğini hesaplamak için enerjisi düzeltilmiş süt kullanılmalıdır. 75 ila 85 lb. süt ortalamasına sahip inekler için DMI'de beklenen aralık 45-55 lb'dir. 1,45 ila 1,70 arasındaki yem verimliliği idealdir ve 1,70'ten büyük olduğunda hayvanların yeterli lb. lif veya diğer besinleri alamamasına neden olabilir.

Bir sürünün süt bileşenlerini izlemek

Bir sürünün süt bileşenlerini izlemek, emziren ineklerin sağlık ve beslenme durumunu belirlemeye yardımcı olabilir. Holsteinlar için tipik süt yağı ve süt proteini değerleri sırasıyla %3,7 ve %3,0'dan büyüktür. Jerseyler için süt yağı %4,9'dan ve süt proteini %3,8'den büyük olabilir. Irk ortalamasının %0,3'ünün altındaki bir sürü süt yağı testi bir sorun durumunu gösterebilir. Kısa vadede süt üretimi normal olabilir, ancak hayvanlar subklinik asidoz yaşıyor olabilir. Uzun vadeli etkiler, laminitis ve diğer sağlık sorunlarının (yani yemsiz kalma, sindirim bozuklukları ve yerinden oynamış abomasum) başlangıcıyla birlikte süt üretiminde bir düşüş olabilir. Süt proteini, süt yağına kıyasla beslenme veya diğer dış faktörlere karşı o kadar hassas değildir. Bileşen yüzdesi bir performans sorununun göstergesi olabilse de ekonomik nedenlerden dolayı bileşenlerin pound cinsinden miktarı izlenmesi gereken temel ölçüttür. Pensilvanya'da birçok sürü, ideal hedef 6,0 lb'den fazla bileşen elde etmek olduğunda, 5,50 lb'den fazla bileşen elde etmekte zorlanıyor.

Bileşenleri izlemek için çeşitli yaklaşımlar vardır. Çoğu süt işleyicisi her alımda bileşenleri test eder ve sonuçları çevrimiçi olarak raporlar. Avantajı çok sayıda sonuçtur, ancak veriler belirli bir hayvan grubunu değil, tüm sürüyü yansıtır. DHIA ile aylık olarak test yapan sürüler, tek tek hayvanlar üzerinde sonuçlara sahip olacak ve gruplama stratejisine, sütteki gün sayısına, laktasyon sayısına veya başka herhangi bir kritere göre filtrelenebilir. Dezavantajı, test sonuçlarının ayda yalnızca bir günü temsil etmesidir. Ancak, test günü ile toplu tank sonuçları arasında iyi bir uyum varsa, verilerin yorumlanması sürünün performansını doğru bir şekilde yansıtmalıdır. Süt işleyicisinden iki veya üç ardışık düşük süt yağı testi bir sorun olarak değerlendirilmelidir. Ayrıca, belirli bir hayvan grubunun etkilendiğini görmek nadir olmadığından inek gruplarını kontrol edin, diğerleri etkilenmeyebilir.

Örnekler: %3,8 yağ ve %3,2 protein içeren ortalama 85 lb süt içeren bir sürünün ECM'si 88,3 lb'dir. Bileşenlerin pound'u 5,95'tir. Sürü 55 lb DMI tüketiyorsa, yem verimliliği 1,61'dir.

[12,82*(85*.038)] + [7,13*(85*.032)] + (0,323*85)
= 41,4 + 19,4 + 27,5 = 88,3 lb. ECM

Ortalama 85 lb. süt ve %3.3 yağ ve %2.8 protein içeren bir sürü için ECM 80.4 lb.'dir. Bileşenlerin pound'u 5.19'dur. Sürü 55 lb. DMI tüketiyorsa, yem verimliliği 1.46'dır.

Bir çiftlikte beslenmeyle ilgili yetersizlikleri ele alırken, DMI'yi değerlendirmek ilk adım olarak düşünülmelidir. Süt rasyonları, genellikle vücut ağırlığının bir yüzdesine dayalı olarak önceden belirlenmiş bir yem miktarında gerekli besinleri sağlamak üzere formüle edilir. Ancak, birçok dış faktör DMI'yi doğrudan etkileyebilir ve sağlanan besinlerde dengesizliğe neden olabilir. DMI'nin kaba bir tahmini, sağlanan yem miktarı, reddedilen yem miktarı, mevcut rasyon kuru maddesi ve beslenen mevcut hayvan sayısı kullanılarak hesaplanabilir.

Örnek: 150 ineklik bir ağıl 17.200 lb. TMR aldı. 175 lb. ret var. TMR'nin kuru madde yüzdesi %47'dir.

(17.200 – 175) / 150 * 0,47 = 53,3 lb. DMI

Beslenme, süt bileşimini etkilemede önemli bir rol oynar, ancak başka faktörler de söz konusudur. Bunlara sağım ekipmanı sorunları, süt veya süt örneklerinin uygunsuz şekilde işlenmesi, laktasyon aşaması, mevsim, genetik ve mastitis dahildir.

Beslenme ve Yönetim Faktörleri

A. Düşük lif alımı

Rasyonun yem ve toplam nötr deterjan lifi (NDF) alımını kontrol edin. İnekler yüzde değil, pound tüketir. 50 lb. kuru madde tüketen inekler için kabul edilebilir olabilecek NDF seviyeleri, 42 lb.'den az tüketen hayvanlar için kabul edilebilir olmayabilir (örnek kutusuna bakın). Vücut ağırlığının yüzdesi olarak minimum yem NDF alımı 0,85 olmalıdır. Vücut ağırlığının yüzdesi olarak minimum toplam NDF alımı 1,1 ila 1,2 olmalıdır.

Örnek: Ortalama bir ineğin vücut ağırlığı 1.300 lb'dir ve rasyondaki toplam NDF kuru madde bazında %32'dir.

50 lb. kuru madde tüketen bir inek, 16 lb. toplam NDF (50 x .32) veya vücut ağırlığının %1,23'ü kadar toplam NDF alacaktır.

42 lb. kuru madde tüketen bir inek, 13,4 lb. toplam NDF (42 x .32) veya vücut ağırlığının %1,03'ü kadar toplam NDF alacaktır.

B. NDF Sindirilebilirliği

Pensilvanya'daki süt sığırı diyetleri genellikle yüksek yem diyetleridir ve toplam rasyon kuru maddesinin %50-55'ini oluşturur. Diyetlerin yüksek oranda yem içerdiği göz önüne alındığında, bu yemlerin ilgili sindirilebilirliği büyük ölçüde enerji bulunabilirliğini belirleyecektir. Yem sindirilebilirliği azaldıkça süt ve bileşen üretiminde sınırlamalar görülebilir.

C. Düşük yem alımı

Emziren ineklerin rasyonda asgari miktarda yem olması gerekir. Yemler diyete vücut ağırlığının en az %1,40'ı oranında dahil edilmelidir. Çoğu durumda, yem toplam rasyon kuru maddesinin en az %40-45'ini oluşturmalıdır.

D. Rasyon parçacık boyutunun çok ince olması

Parçacık boyutu çok ince olan yemler ve/veya toplam karışık rasyonlar (TMR), yetersiz yem veya lif seviyeleriyle birleştiğinde süt yağı depresyonu sorununu daha da kötüleştirebilir. İnekler, normal rumen işlevini sürdürmek için diyette yeterli düzeyde etkili liflere ihtiyaç duyar. Toplam rasyonun parçacık boyutunu analiz etmenin temel amacı, ineklerin tükettiği yem ve yem parçacıklarının dağılımını ölçmektir. Yemlik veya yemlikler boyunca farklı yerlerden parçacık boyutunu değerlendirin. Ayrıca, bireysel yemlerin parçacık boyutunu değerlendirin. Çok ince kıyılmış yemler, TMR'de düşük fiziksel etkili lif bulunmasına yol açabilir.

E. Rasyon parçacık boyutu çok iri

Parçacık boyutu çok iri olan yemler ve/veya TMR'ler hayvanların yemi ayırmasına izin verir. Kağıt üzerinde rasyon iyi görünebilir, ancak inekler formüle edileni tüketmiyor. İri kıyılmış yem, balyaj ve önemli miktarda saman içeren TMR'ler sorunlara yol açabilir.

F. Yüksek nişasta alımı

Karbonhidrat fraksiyonu oldukça sindirilebilirdir ve NDF'ye kıyasla hızla sindirilebilir. Aşırı nişasta, lif sindirilebilirliğini düşürebilir, asetik asit üretimini azaltabilir ve yağ testini düşürebilir. Nişasta içeriğine ek olarak, tahılın parçacık boyutunu, nemini ve işleme yöntemini inceleyin. NDF ve nişastanın sindirilebilirliğine bağlı olarak, ikincisi %20-30 arasında değişebilir. Birçok durumda, kuru madde bazında rasyon nişastası %24-28 arasına düşer.

G. Aşırı yağ ve sıvı yağ alımı

Yüksek yağlı bir bileşenin kaynağı ve işleme yöntemi ve rasyondaki yağ miktarı süt yağı testini etkileyebilir. Önemli miktarda ekstrüde edilmiş, öğütülmüş veya peletlenmiş soya fasulyesi beslemek süt yağını düşürebilir. Literatürdeki birkaç deney, ineklere çoklu doymamış yağ asitleri veya trans yağ asitleri açısından zengin diyetler vermenin düşük süt yağı testine yol açtığını göstermiştir.

Bu, bir veya daha fazla bileşenden gelen bitkisel yağların yüksek alımının sonucu olabilir. Konsantre veya çözünür karbonhidratlar açısından zengin rasyonlar, trans yağ asitlerinin birikimini artırabilir. Bazı balık unu kaynaklarında yüksek olabilen deniz yağları süt yağını düşürebilir. Yağ açısından çok yüksek rasyonlar lif sindirilebilirliğini azaltabilir ve hayvanların süt yağı depresyonuna duyarlılığını artırabilir.

H. Protein eksikliği

Protein ve parçalanabilir protein eksikliği DMI ve lif sindirilebilirliğini düşürebilir. Bu sorun, büyük miktarda mısır silajı veya düşük kaliteli ot silajı (kuru madde bazında %10'dan az protein içeren aşırı olgun ot) içeren rasyonlarda ortaya çıkabilir.

I. Kükürt eksikliği

Kükürt, rumen mikropları tarafından esansiyel amino asitlerin sentezlenmesi için gereklidir. Kükürt takviyesi, rumen mikroplarının birkaç kükürt içeren amino asit üretmesi gerektiğinden, yüksek düzeyde protein olmayan azot (yani üre) içeren rasyonlarda önemlidir. Düşük kükürt alımı, indüklenen bir protein eksikliğine neden olabilir. Bu sorun, büyük miktarda mısır silajı veya düşük kaliteli ot silajı içeren rasyonlarda ortaya çıkabilir. Kükürt, orta laktasyondaki hayvanlar için rasyonlara %0,20 KM oranında, beslenen hayvan grubuna bağlı olarak %0,15-0,25 KM aralığında eklenmelidir.

J. Rumen pH'ındaki dalgalanmalar

Sağlıklı bir rumen mikrobiyal popülasyonunu desteklemek için 5,8 ile 6,4 arasında tutarlı bir rumen pH'ı sağlamak önemlidir. Rumen pH'ı istenen aralıklardan uzaklaştıkça, rumen mikrop popülasyonlarının büyümesi sınırlanacak, diğer popülasyonlar ise gelişecek ve ruminasyon özellikleri değişecektir. Rumen pH'ı, uygunsuz beslenme yönetimi, seyrek beslenme veya nişasta oranı yüksek veya fiziksel olarak etkili NDF oranı düşük rasyonlardan etkilenebilir.

K. Enerji eksikliği

Bu, özellikle inekler büyük miktarda süt üretirken enerji gereksinimlerini karşılayamadığı erken laktasyonda bir sorun olabilir. Yüzde 30'dan fazla zayıf inek içeren bir sürü (vücut kondisyon skoru [BCS] 5 puanlık ölçekte 2,75-3,0'dan düşük), taze ineklerin yetersiz beslenmesinin, rasyon dengesizliğinin veya ayak ve bacak sorunlarının sonucu olabilir. Hem zayıf hem de şişman ineklerin erken laktasyonu geçtikten sonra düşük süt yağı testine sahip olma eğilimi vardır. Enerji eksikliği ayrıca süt proteinini düşürebilir. Süt inekleri kuru döneme 3,25 ile 3,5 arasındaki bir BCS ile girmeli ve bu durumu kuru dönem boyunca, erken laktasyona kadar korumalıdır.

L. Seyrek beslenme

Bu, bileşenle beslenen sürülerde etkili olabilir. Gün boyunca sık sık yem ve tahıl beslemek, bileşenlerin iyileştirilmesine yardımcı olabilir. Herhangi bir tek beslemede büyük miktarda tahıl beslemekten kaçının. Tahıl, yüksek verimli ineklere (>80 lb. süt/gün) günde en az dört kez verilmelidir. Bu, düşük rumen pH'ından kaçınarak ve düşük olabileceği süreyi azaltarak süt yağı depresyonunu ve ilişkili sağlık sorunlarını en aza indirmeye yardımcı olabilir. İdeal olarak, TMR ile beslenen sürülerde, rasyonlar günde en az iki kez verilmeli ve gün boyunca birkaç kez ağıla doğru geri itilmelidir. İşgücü ve zaman izin veriyorsa, sağımdan sonraki iki saat boyunca, ayakta durma davranışını ve yem alımını teşvik etmek için yem her otuz dakikada bir geri itilmelidir. Bordür ile yem yatağının uzak tarafı arasında oluşan bir yem sırtı, yemin geri itilmesi gerektiğinin bir göstergesidir.

M. Kötü beslenme yönetimi uygulamaları

Besleme sisteminin türünden bağımsız olarak, yem ineklerin önünde günde en az yirmi bir saat olmalıdır. Yem reddi günlük olarak temizlenmelidir. İnekler küflü veya bozulmuş yemlere değil, taze yeme erişebilmelidir. Uygun yemleme oranlarını ve yüksek kaliteli süt yemlerini korumak için yem depolama alanının uygun şekilde boyutlandırılması önemlidir. Tüm silolanmış yemler için, yem kalitesinin korunmasını sağlamak amacıyla silolama yönetimine dikkat edilmelidir. Bileşen besleme sistemlerinde, tahıl verilmeden önce saman veya bir miktar kaba yem verilmelidir.

Gerçek bir TMR ile beslenen sürüler, TMR dışında hiçbir yem veya tahıl ile beslenmemelidir, aksi takdirde bu kısmi karışık rasyondur (PMR). Yem veya tahıl TMR dışında sunulduğunda, bu ineklerin tüketmek istediklerini öncelikli olarak seçmelerine olanak tanır.

Uygunsuz karıştırma sırası, hayvanlara verilen rasyonun fiziksel formunu doğrudan etkileyebilir ve potansiyel olarak sıralama davranışını kolaylaştırabilir. Herhangi bir büyük rasyon değişikliği yapıldığında inekler kademeli olarak geçiş yaptırılmalıdır. İnekler suya serbestçe erişebilmelidir. Hem su kalitesi hem de miktarı önemlidir.

Diğer faktörler de dahil

A. Yılın mevsimi

İlkbahar ve yaz aylarında daha düşük süt yağı testlerinin gözlemlenmesi alışılmadık bir durum değildir. Meraya geçmek, meranın daha düşük lif ve daha yüksek şeker içeriği nedeniyle süt yağını düşürebilir. Sıcak hava ve yüksek nem, DMI'yi düşürebilir ve daha düşük yem ve lif alımına neden olabilir. Ayrıca, inekler çok sayıda, daha küçük öğünler yemek yerine bir seferde daha büyük miktarlarda yeme eğilimindedir.

B. Emzirme evresi

Bir ineğin yağ testinin pik üretimde en düşük, laktasyonun sonuna doğru ise en yüksek olma olasılığı vardır. DHIA 202 özet raporuna göre, tüm laktasyon hayvanlarında süt yağının ilk 40 günde sütte <%3,4 veya >%4,6 olması yüksek bir endişe kaynağıdır. Bu, geçiş dönemindeki inek sorunlarına işaret edebilir. Tüm laktasyon hayvanlarında yağ-protein oranı ilk 40 günde sütte <1,35 ise, aşırı yağ mobilizasyonu veya yetersiz protein beslemesi meydana geliyor olabilir. Bir sürünün yağ testi laktasyonun sonlarında düşükse (örneğin, %3,5), beslenme ve yönetim araştırılmalıdır. Sütte 41-100 gün arasındaki ortalama protein yüzdesi %2,7'den azsa, bu ineklerin negatif enerji dengesinde olduğunu gösterebilir.

C. Genetik

Eğer ıslah programında yağ ve proteine önem verilmemişse, sürüde ırk standartlarının altında düşük bileşenlere genetik yatkınlık olması mümkündür.

D. Yüksek somatik hücre sayısı

Hem subklinik hem de klinik mastitis, yağ testini düşürebilir. Bu, düşük testli sürülerde bir faktör olabilir.

E. Sağım ekipmanı sorunları

Sütün toplu tankta dondurulması veya çalkalanması tank testini düşürür. Tank boşaltıldıktan sonra görülen süt yağı kümeleri böyle bir soruna işaret eder. Kontrollerde ve soğutma ünitesinde bir arıza varsa veya süt aşırı çalkalanırsa donma meydana gelebilir. Sıcaklık çok yüksekse de sorunlar meydana gelebilir. Bu, eski ve çiğ süt karıştırıldığında ve sıcaklık 45°F'yi aştığında meydana gelebilir. Boru hattında aşırı çalkalama veya arızalı bir pompa, sütün çalkalanması nedeniyle süt yağını azaltabilir.

F. Sütün uygunsuz şekilde işlenmesi

Süt örnekleri doğru sonuçlar elde etmek için toplanmalı ve uygun şekilde işlenmelidir. Örneklerin 40°F'nin altında tutulması gerekir. Bu genellikle buz veya su soğutması gerektirir. Örnekler 40°F'nin altında tutulmazsa çalkalanmayı önlemek için örnek torbalarını veya şişelerini tamamen doldurun. Örnekler dondurulmamalıdır. Toplu tank en az beş dakika çalkalanmalıdır ve daha büyük tanklar örneklemeden önce daha uzun bir çalkalama süresi gerektirir.

G. Çeşitli faktörler

Tek tek ineklerde ve hatta sürülerde yağ testlerinde günlük olarak önemli bir değişiklik vardır. Bireysel farklılıklar genellikle daha büyük sürülerde toplu tankta dengelenir. Sağımlar arasındaki normalden uzun bir süre yağ testini azaltabilir. Süt toplama programları, özellikle sağımlar arasındaki değişiklik nedeniyle bir günlük tedarikten daha azını gönderen sürülerde bitki testinde daha fazla değişikliğe neden olabilir.

Kontrol Önerileri

Şu anda beslenen tüm yemler veya TMR için son bir analiz elde edin. Analize çözünür protein, NDF, 30 saatlik NDF sindirilebilirliği, nişasta (mısır silajı veya TMR), nişasta sindirilebilirliği, kül, yağ ve kükürt dahil edilmelidir.
TMR besleyen bir sürüde, inekler yemeden önce, ranza boyunca eşit aralıklarla 6-8 örnek alın. Tercihen 1 galonluk bir örnek gönderin ve laboratuvarın kendilerine gönderilen tüm örneği kurutmasını ve öğütmesini isteyin. Bu, özellikle TMR'de saman karıştırıldığında veya büyük koçan parçaları mevcut olduğunda çiftlikte veya laboratuvarda herhangi bir örnekleme yanlılığını ortadan kaldırmaya yardımcı olur. Sonuçları herhangi bir eksiklik veya fazlalık açısından değerlendirin ve analizi formüle edilmiş rasyonla karşılaştırın.
Besin içeriği için rasyonun değerlendirilmesi. Mevcut üretim seviyesi için besin yoğunluklarının uygun olup olmadığını kontrol edin (Tablo 1).
Süt verimi 60 lb'den az, 61-80 lb ve 81 lb'den fazla olan hayvanlara verilen rasyonlardaki yem NDF'sini, toplam NDF'yi ve yem DMI'sini değerlendirin. Önerilen yönergeler için Tablo 2'ye bakın.
Geleneksel olarak beslenen sürülerde TMR veya bireysel yemler için parçacık boyutu dağılımını değerlendirin. Hem yemler hem de TMR için yönergeler için Tablo 3'e bakın. Ayrıca, yemin yemliğe eşit şekilde dağıtılıp dağıtılmadığını ve parçacık boyutunun dağıtılan ilk yemden dağıtılan son yemle aynı kalıp kalmadığını değerlendirin. İlk ve son dağıtılan yem arasındaki farklar, karıştırma sırasına veya dağıtım uygulamalarına bağlı olabilir.
Diyetin konsantre kısmının fiziksel formunu değerlendirin.
Yüksek nemli tahıllar (silolu)
Silolama sırasında mısır koçanının ayrılmasını önlemek, tahılın ve tüm rasyonun sindirilebilirliğini artırmak ve besleme sırasında ayrılmayı en aza indirmek için uygun hazırlama gereklidir. Silolanmış tahıllar, kurutulmuş tahıllardan daha iri taneli olarak hazırlanabilir. Silolanmış tahıllardaki nişasta, kuru tahıllardaki nişastalardan daha çözünür ve rumende daha hızlı parçalanır. Bu, biraz daha iri taneli hazırlama ile telafi edilebilir.
Kuru tahıllar
Tahılın ve tüm rasyonun sindirilebilirliğini artırmak için tahılların uygun şekilde hazırlanması ve kırılması gerekir. Hazırlık genellikle 1/2 ila 5/8 inçlik bir elekten öğütmeye eşdeğer olmalıdır. Çatlamış kümes hayvanı mısırı, bazı yem rasyonlarında iyi sindirilebilirlik için yeterince ince değildir. İnce öğütülmüş tahıllardaki nişasta, rumen mikroorganizmaları tarafından kaba işlenmiş tahıla göre daha hızlı parçalanır. İnce öğütülmüş tahıllar, rumen bakterilerinin bağlanabileceği daha fazla yüzey alanı olduğundan sindirilebilirlikte daha yüksektir. Uygun tane parçacık boyutu, yem rasyonuna ve diyetteki nişasta seviyesine bağlı olacaktır.
Isıl işlem görmüş bileşenler
Buharda pişirilmiş pullu taneler (ince pul), ruminal nişasta sindirimi açısından ince öğütülmüş kuru tanelere benzer. Buharda pişirilmiş, kıvrılmış ve yuvarlanmış taneler genellikle orta ve iri öğütülmüş kuru tanelere daha çok benzer. Isıl
işlem görmüş taneler, süt yağı depresyonunu önlemek için konsantre karışımının %35-40'ı ile sınırlandırılmalıdır. Tahılları ısıtmak, nişastayı rumende fermente edilebilirliği artıran bir şekilde jelatinleştirerek nişasta sindirimini iyileştirir. Tahıl tanelerine ek olarak, diğer ısıl işlem görmüş nişasta bileşenleri arasında fırın ürünleri, hominy ve çikolata ürünleri bulunur.
Peletleme
Bir pelet içindeki bileşenler genellikle verimli peletlemeyi sağlamak için ince öğütülmelidir (3/32 inç elek veya daha ince). Yüksek nişastalı bileşenler peletlenmiş konsantre karışımının %35-40'ı ile sınırlandırılmalıdır.
Yağ kaynakları
Bitkisel, hayvansal ve baypas kaynaklarının ne kadar yağ sağladığını değerlendirin. Damıtıcılar, fırın ürünleri, hominy ve çikolata gibi bazı yan ürün yemleri diyete önemli miktarda yağ katabilir. Bir dereceye kadar, çoğu yağ rumen mikroorganizmaları için toksiktir ve doğal kaynaklardan gelen toplam yağ toplam rasyon kuru maddesinde %5,0-5,5'i aştığında lif sindirimini azaltabilir. Rumen bypass yağ kaynaklarının kullanılması diyetteki toplam yağ içeriğinin %6,0-7,0'ye ulaşmasını sağlayabilir. Yağlar, donyağı gibi sert yağlardan daha toksiktir. Bitkisel ve hayvansal yağ karışımları süt yağı üzerindeki etkilerinde orta düzeyde olabilir. İşleme sırasında çok yüksek sıcaklıklara maruz bırakılan yağlar, yağlar veya yüksek yağlı bileşenler, daha normal sıcaklıklarda işlenenlere göre rumen mikroorganizmaları için daha toksik olabilir.
Beslenme yönetimi uygulamalarını değerlendirin. Buna beslenme sıklığı ve sırası, yem bulunabilirliği, reddetme miktarları ve reddetmeleri neyin oluşturduğu (yemlerin sınıflandırılmasını kontrol edin) dahil edilmelidir. Emziren hayvanlar, hayvanlar sağımdan döndüklerinde taze yem bulunacak şekilde beslenmelidir. Toplu karışımlar %1-3 reddetme için hesaplanmalıdır. Sınıflandırma davranışları, düşük lif alımı ve dalgalanan ruminal pH gibi birden fazla süt yağı düşürücü faktöre katkıda bulunabilir.
İnekler yemlere eriştikten sonra ranzayı değerlendirin. Ranza tüketimindeki kalıplar, yağ depresyonuna katkıda bulunabilecek hayvan davranışları hakkında daha fazla bilgi sağlayabilir. Serbest ahır sistemlerinde, düzensiz yem dağıtımı, kümelenme veya aşırı kalabalık yem alımını sınırlayabilir. Sıralama meydana geliyorsa, bu yağ depresyonu sorunlarını daha da kötüleştirebilir.
Bireysel hayvanları ve hayvan gruplarını değerlendirmek için üretim kayıtlarını veya mevcut verileri (örneğin DHIA) kullanın.
Vücut kondisyon puanını ineklere verin ve sonuçları grup veya üretim verileriyle karşılaştırın. Vücut kondisyonunun üretime ve sütteki günlere göre uygun olup olmadığını değerlendirin.
Diyetteki sodyum bikarbonat gibi tampon miktarını kontrol edin. Sorunlu sürülerde, rasyona toplam rasyon kuru maddesinin %0,80'i oranında bir tampon eklenmelidir. Süt yağı depresyonu sorununu düzeltmek için yalnızca tamponsuz bir seçenek sunmaya güvenmeyin. Magnezyum seviyelerinin yeterli olduğundan emin olun. Toplam rasyon kuru maddesinde magnezyumu %0,25 seviyesinde magnezyum oksit ekleyerek toplam rasyon kuru maddesinde %0,36-0,40'a kadar yükseltmek gerekebilir. Bu, rumen pH'ını kontrol etmeye yardımcı olur.
Toplu tankın ve boru hattı sisteminin işleyişini ve çalışmasını kontrol edin. Süt örneklerinin düzgün bir şekilde işlendiğinden emin olun.

Düşük Süt Yağı ve Süt Proteini Sorunlarının Giderilmesi