Ruminantların minerallere karşı temel bir gereksinimi vardır. Bunlara makromineraller kalsiyum, magnezyum, fosfor, sodyum, potasyum, klorür ve kükürt ve mikromineraller veya demir, çinko, bakır, manganez, iyot, selenyum ve kobalt gibi eser elementler dahildir. Bu minerallerin her biri Şekil 1'de gösterilen bir doz-tepki eğrisine uyar . Bu nedenle, bir hayvanın durumunu belirleyip optimum kalmasını sağlayabilmemiz önemlidir.

Ayrıca, gerekli olmayan, temel minerallerle etkileşime girme veya toksisiteye neden olma potansiyeli olan başka mineraller de vardır (kurşun, arsenik, kadmiyum, molibden). 

Besin gereksinimlerini anlamak

Ulusal Araştırma Konseyi (şimdi ABD liderliğindeki Ulusal Bilim, Mühendislik ve Tıp Akademisi Komitesi), bir hayvanın gereksinimlerini (hayvanın işlevsel ihtiyaçlarını karşıladığı düşünülen miktar artı bir güvenlik marjı olarak tanımlanır) türetmek için yayınlanmış çalışmaları inceler (NASEM, 2021).

Bir hayvanın mineral gereksinimlerini dikkate almanın yanı sıra, bir diyet formüle ederken veya bir geviş getirenin toplam alımını incelerken dikkate alınması gereken başka yayınlanmış rakamlar da vardır. Bunlar, toplam diyette izin verilen bazı elementlerin maksimum konsantrasyonlarını özetleyen AB'den türetilen bir sayı olan maksimum izin verilebilir seviye (MPL) ve hayvana herhangi bir zararlı sorun yaratmayacağı düşünülen maksimum alım olan maksimum tolere edilebilir seviyedir (MTL) ( Tablo 1 ). 

Optimum diyetin belirlenmesi

Bir hayvanın diyetinin bu sınırlar içinde olup olmadığını belirlemek için formüle edilen diyeti, bunun hayvanın hazırladığı diyetten ve tükettiği diyetten nasıl farklı olduğunu dikkate almalıyız.

Formüle edilmiş bir diyetin hazırlanan diyetten farklı olmasının birçok ve çeşitli nedenleri vardır. Örneğin, bir diyet belirli bir kuru maddenin silaj analizi için formüle edilirse, gerçek silaj kuru maddesi kelepçe veya hava koşulları nedeniyle değişecektir. Başka bir örnek ise bir bileşenin (örneğin mineral ön karışımı) 19,5 kg'da formüle edilmesi ancak 20 kg'lık torbalarda gelmesidir. Burada, kolaylık olması için tüm torba kullanıldığında ağırlık yanlışlıkla yuvarlanabilir.

Bu tür tutarsızlıklar azaltılsa bile, hayvanların yedikleri yem seçimi ve ayırma konusunda sorunlar yaşanacaktır. Otlayan hayvanlar için, artan içsel çeşitlilik (örneğin mevsim, hava durumu, çimenlik seçimi) vardır ve alımları izlemek önemli ölçüde daha zordur.

Beslemeyi analiz etme

İdeal olarak, yemler, otlatma ve büyük katılım oranı, evde üretilen düz yemler yalnızca mineral bileşimi için değil, aynı zamanda standart enerji ve protein analizi için de analiz edilecektir, çünkü bunlar genellikle diyetin büyük kısmını oluşturur. Bunların gerçek temsili örnekler olması önemlidir (Şekil 2) . Satın alınan yemde bir "yem torbası" etiketi bulunmalıdır; ancak bu genellikle yalnızca yasal olarak gerekli temel bilgileri içerir. (Şirketler, bunu yapmaya isteksiz olsalar bile, yasal olarak tam özellikleri sağlamakla yükümlüdür.)

Su, bazıları özellikle şebekeden gelmiyorsa zararlı olabilen önemli bir diyet bileşeni ve mineral kaynağıdır. Şebeke kaynağı, tedarikçinin web sitesi aracılığıyla posta koduna göre mineral içeriği açısından kontrol edilebilirken, sondaj delikleri, kuyular ve diğer özel kaynaklar kaynaktaki orta akıştan örneklenebilir ve analiz edilebilir. Toprak genellikle örneklenir, ancak bu kolay ve uygun maliyetli olmasına rağmen, meraya dönüşmez. Bu zayıf korelasyon nedeniyle, hayvan beslenmesinde toprak yerine mera örneklerinin kullanılması önerilir.

Yem minerali analizi bir laboratuvarda analitik olarak belirlenir ve teknikleri etkileyici derecede düşük limitlere kadar toplam element konsantrasyonunu verebilir. Yem raporları genellikle gösterge çubukları içerir, ancak bunların bitki gereksinimlerini veya yem ortalamalarını gösterdiğini ve hayvan gereksinimleriyle ilişkili olmadığını belirtmek önemlidir. Ayrıca, sonuçlar mineralin hayvan için kullanılabilir olup olmadığını göstermeyecektir. Yemdeki çoğu mineral için, %40 ila %90'ının biyoyararlı olduğu tahmin edilmektedir; bu nedenle, hayvan durumunun da dikkate alınması önemlidir.

Hayvan statüsünün belirlenmesi

Hayvan durumunu belirlemek için öncelikle çiftlik kayıtları klinik bir durumun mevcut olup olmadığını (örneğin yenidoğan ataksi) veya performans eksikliği olup olmadığını (örneğin süt veriminde düşüş, büyüme oranlarında azalma, düşük gebe kalma/tarama oranı vb.) tespit etmek için kullanılabilir. Daha sonra hayvan örnekleri toplanabilir (esas olarak kan, karaciğer ve idrar) ve bunlar farklı zaman ölçeklerinde farklı bilgiler sağlayabilir.

Ancak her hayvan için bu parametrelerin stres, hastalık gibi diğer faktörlerden etkilenebileceği ve bu nedenle kullanımlarının kısıtlanabileceği akılda tutulmalıdır.

Kan örnekleri

Kan, serum veya plazmada basit konsantrasyon kullanılarak eksiklikleri ve kısa süreli tedarikleri göstermek için kullanılabilir. Tam kan parametreleri, kırmızı kan hücrelerinin ömrünü yansıtan altı ila sekiz haftalık bir yarı ömre sahip olma eğilimindedir. Kan ayrıca, selenyum durumu için glutatyon peroksidaz aktivitesi ve kobalt durumu için B ₁₂ vitamini konsantrasyonu gibi genellikle aktif bir rol oynayan işlevsel göstergeler (enzimler, vitaminler) içerir.

İdrar örnekleri

İdrar, makrominerallerin ve iyotun son zamanlardaki tedarikini göstermek için yararlıdır çünkü bunlar kanda düzenlenir, bu nedenle hayvan gerçekten klinik bir rahatsızlıktan muzdarip olmadığı sürece normal aralıkta kalırlar. Ancak, seyreltme düzeltilmiş (kreatinin) idrar konsantrasyonu, mineralin şu anda bol miktarda tedarik edildiğinden atılıp atılmadığını veya tedarik düşük olduğundan tutulup korunduğunu gösterebilir.

Karaciğer örnekleri

Karaciğer mineral birikiminin izlenmesinde çok faydalıdır ve özellikle toksisite sorunları olan mineraller için faydalıdır (örneğin karaciğerde bakır birikimi bakır toksisitesine yatkınlık yaratır).

Diğer hususlar

Şaşırtıcı bir şekilde, mineral durumunu belirlemenin en zor yönlerinden biri çiftçiden mineral takviyesinin doğru bir geçmişini elde etmek olabilir. Genellikle mineral takviyeleri göz ardı edilir, unutulur veya suçlu bir sır gibi saklanır. Bir çiftlik yürüyüşü yapmak ve kutulara ve raflara bakmak hatırlatıcıları ve tartışmaları tetiklemek için yararlı olabilir.

Son düşünceler

Tüm bu yönler bir araya geldiğinde, bir hayvanın mineral durumunu belirlememize olanak tanır. Aşırı arzın etkilerine karşı koruma sağlarken hayvanın gereksinimlerini karşıladığımızdan emin olmak önemlidir. Bunu yapmak için, hayvanın diyete nasıl tepki verdiğini değerlendirmeden önce toplam arzı belirlemek için girdiyi analiz etmeliyiz. Daha sonra, verilere dayanarak herhangi bir ek karar verebiliriz ve son olarak, ama en önemlisi, gerçekleştirdiğimiz eylemin istenen etkiyi üretip üretmediğini kontrol etmeliyiz.