EKME

Doğru Buğday Çeşidinin Seçilmesi:

Buğday çeşitleri çeşitli iklimlere ve toprak tiplerine uyum sağlama yetenekleri bakımından farklılık gösterir. Örneğin, sert kırmızı kışlık buğday çeşitleri ABD'deki Büyük Ovalar bölgesinde gelişir ve bu bölgedeki buğday üretiminin %70'inden fazlasını oluşturur. Öte yandan, yumuşak beyaz buğday çeşitleri, o bölgede yaygın olan daha soğuk ve daha nemli iklime toleransları nedeniyle ABD'deki Pasifik Kuzeybatısı bölgesine oldukça uygundur. Ayrıca, yüksek protein içeriği ve makarna üretimine uygunluğuyla bilinen sert buğday, kuraklığa toleransının başarılı bir şekilde yetiştirilmesine olanak tanıdığı kurak bölgelerde kendine yer bulur.

Zamanlama

Buğdayın büyümesi için ekimin doğru zamanlaması önemlidir. Kuzey Yarımküre'de, kış buğdayını sonbaharda ekin ve kıştan önce güçlü kökler oluşturmasına izin verin. Öte yandan, ilkbahar buğdayı, ilkbaharda toprak sıcaklığı yaklaşık 50°F (10°C)'ye ulaştığında ekilmelidir.

Kuzey yarımküre için: Kışlık buğdayı eylül sonu ile kasım başı arasında ekin. İlkbahar buğdayını mart sonu ile mayıs başı arasında ekin.

Ekim

Yüksek kaliteli, sertifikalı tohumlar, tekdüze çimlenme ve hastalık direnci için olmazsa olmazdır. Sertifikalı tohumların kullanılması, genellikle sertifikasız tohumlara kıyasla %10-15 oranında artan verim gibi somut faydalar sunar.

Ekim oranı: Kışlık buğday için önerilen ekim oranı, toprak kalitesi ve yerel koşullar gibi faktörlere bağlı olarak dönüm başına 1,2 ila 2,2 milyon tohum arasında değişmektedir.

Genellikle buğdayın optimum çimlenmesi için 2,5 ila 5 santimetre derinliğe ekilmesi gerekir. 

DÖLLENME

Besin seviyelerini ve pH'ı belirlemek için düzenli toprak testi yapmak esastır. Tarlada birden fazla yerden toprak örneği almak önemlidir, çünkü toprak besin seviyeleri tarlalar arasında büyük ölçüde değişebilir.

Azot Yönetimi

Azot, buğday büyümesi için hayati bir besindir. Buğdayın toplam azot gereksinimi değişebilir, ancak genellikle dönüm başına 60 ila 120 pound aralığındadır. Azot gübresini bölünmüş uygulamalar halinde uygulayın, bir kısmını ekimde ve geri kalanını da kardeşlenme aşamasında uygulayın. Bu, besin kayıplarını önlemeye yardımcı olur ve azot kullanım verimliliğini önemli ölçüde artırabilir.

Fosfor ve potasyum

Kök gelişimini ve genel bitki sağlığını desteklemek için toprakta yeterli fosfor ve potasyum seviyelerini koruyun. Toprak testleri, bu besinleri gerektiği gibi ayarlamanıza rehberlik edecektir.

Yeterli fosfor ve potasyum seviyeleri genellikle sırasıyla dönüm başına 15-30 pound P2O5 ve K2O seviyesinde tutulur.

Mikro besinler

Daha az miktarlarda gerekli olsa da, buğday üretimi için mikro besinler gereklidir. Temel mikro besinler arasında demir (Fe), manganez (Mn), çinko (Zn) ve bakır (Cu), fotosentezi yönlendiren, besin alım verimliliğini artıran ve genel bitki sağlığını iyileştiren enzimlerin hayati bileşenleri olarak öne çıkar.

Bu mikro besinler, buğdayın hastalık ve zararlılara karşı direncini artırmada, protein içeriğini etkileyerek tane kalitesini iyileştirmede ve stres tolerans mekanizmalarını desteklemede önemli rol oynuyor. 

SULAMA

Buğday üretimi için verimli su yönetimi çok önemlidir. Yeterli nem özellikle tane doldurma aşamasında kritik öneme sahiptir. Toprak nemini düzenli olarak izleyin ve toprak nem seviyelerini tarla kapasitesinin %50-70'i arasında tutun.

Buğday, büyüme mevsimi boyunca yağış ve sulama dahil olmak üzere genellikle yaklaşık 15-25 inç (380 – 635 mm) suya ihtiyaç duyar.

Aşırı sulama hastalık sorunlarına yol açabilir ve verimi azaltabilir. Sulamaları etkili bir şekilde planlamak için buharlaşma verilerini kullanın. Öte yandan, şiddetli su stresi %50'ye kadar verim kayıplarına neden olabilir,

Buğday için su gereksinimlerini hesaplamak için, iklim ve buğday çeşidi gibi yerel faktörlere dayalı olarak ürün katsayısını (Kc) belirleyerek başlayın. Yerel hava koşulları altında su kaybını yansıtan referans buharlaşmayı (ETo) hesaplamak için hava durumu verilerini toplayın. Ardından, ürün buharlaşmasını (ETc) tahmin etmek için her buğday büyüme aşaması için Kc değerlerini kullanarak ETo'yu ayarlayın.

Buğdayın farklı büyüme evrelerindeki yaklaşık Kc değerleri şöyledir:

Başlangıç ​​Aşaması (Çıkıştan Vejetatif Büyümeye): Kc: 0,2 ila 0,4

Bitki Gelişimi (Kardeşleşmeden Eklem Oluşumuna): Kc: 0,5 ila 0,7

Orta Sezon (Çiçeklenmeye Doğru): Kc: 0,8 ila 1,0

Geç Sezon (Süt Aşamasından Olgunluğa): Kc: 0,6 ila 0,8 

ZARARLI VE HASTALIK YÖNETİMİ

Buğday üretimi, yaprak bitleri, Hessen sinekleri, paslar (çizgi, yaprak ve gövde pası), külleme ve fusarium başak yanıklığı (uyuz) gibi çeşitli zararlılar ve hastalıklar nedeniyle zorluklarla karşı karşıyadır.

Bu tehditler verimi ve tahıl kalitesini önemli ölçüde etkileyebilir. Ürün rotasyonu, dirençli çeşitler ekme ve düzenli tarla izleme gibi entegre zararlı ve hastalık yönetimi uygulamalarını uygulamak, buğday mahsullerini bu potansiyel tehditlere karşı korumak için çok önemlidir.

ÜRÜN ROTASYONU

Zararlı ve hastalık döngülerini kırmak, toprak verimliliğini artırmak ve uzun vadeli buğday üretkenliğini sürdürmek için ürün rotasyonu uygulayın. Sürdürülebilir ürün rotasyonu, kimyasal girdileri azaltarak maliyet tasarrufuna ve çevresel faydalara yol açabilir.

Yerel koşullarınıza ve pazar taleplerinize uygun rotasyon için mahsulleri seçin. Buğday için yaygın bir mahsul rotasyonu döngüsü, buğdayı, ardından soya fasulyesi veya kanola gibi geniş yapraklı bir mahsulü ve ardından örtü mahsulü veya nadas toprağı ile bir yıllık dinlenmeyi içerebilir. 

HASAT

Buğdayı optimum olgunluk aşamasına ulaştığında hasat edin. Bu aşama genellikle tahıl nem içeriğiyle belirtilir ve çoğu buğday çeşidi için %13-15 civarında olmalıdır. Çok erken veya çok geç hasat etmek, kalite ve verimin düşmesine neden olabilir.

Buğday verimi bölgeye ve yönetim uygulamalarına göre büyük farklılıklar gösterse de ortalama verim dönüm başına 40 ila 70 buşel arasında değişebilmektedir.

Kombine Ayarları: Hasat sırasında tahıl hasarını ve kayıplarını en aza indirmek için biçerdöverinizi doğru şekilde ayarlayın. Başlık yüksekliği, zemin hızı ve rotor veya silindir hızı ayarlarını ürün koşullarına göre ayarlayın. 

TAHIL DEPOLAMA

Hasat edilen buğdayı nem birikmesini, küflenmeyi ve bozulmayı önlemek için yeterli havalandırmaya sahip temiz, kuru ambarlarda saklayın. Depolanan tahılın sıcaklığını ve nem içeriğini düzenli olarak izleyin.

ÖZET

Özetlemek gerekirse, başarılı buğday yönetimi, büyüme sezonu boyunca bilgi, planlama ve en iyi uygulamaların titizlikle uygulanmasının bir kombinasyonunu içerir. Doğru buğday çeşidini seçerek, yeterli besin ve su sağlayarak, doğru zamanda hasat ederek ve ürün rotasyonu uygulayarak buğday veriminizi optimize edebilir, toprak sağlığını iyileştirebilir ve buğday çiftçiliği operasyonunuzun uzun vadeli sürdürülebilirliğini sağlayabilirsiniz.