Tarihsel süreç içerisinde köleler, işçiler, fakirler, çiftçiler sabahtan akşama kadar dışarıda güneşin altında çalışıyorlar ve tenleri kapkara oluyordu. Oysa zenginler, güneşin altında çalışmak zorunda değildi ve tenleri kararmıyordu.
Bu nedenle o vakitler, Beyazlar, Beyaz tenliler çalışmak zorunda olmayan, kendileri için çalışanları olan zenginleri temsil ediyordu. Beyaz tenli olmak; Zenginlik, varlık, güç anlamına geliyordu.
Kadınlar da beyaz tenlerini daha çok ön plana çıkarmak, suratlarına kontras verebilmek için dudaklarını özellikle Kırmızı renge boyuyor, Hatta suratlarının farklı yerlerini hafif pembemsi yapmaları da aynı amaca hizmet ediyordu.
Yani; ‘Ben zenginim’ demek istiyorlardı.
Eski filmlerde gördüğümüz zengin kadınların güneşli havalarda şemsiye kullanmaları, eldiven takmaları da aynı şeyi temsil ediyordu.
Yani, tenlerini güneş yanığından korumak, beyaz renkte kalmak ve sınıf farkını vurgulamaya çalışıyorlardı.
Belki de; Beyaz ırkın üstün olduğu algısı da bu nedenden dolayı ortaya çıkmıştır.
Süreç içerisinde üretim şekli değişmeye başladı.
Bilim, sanat, moda ve sanayide ciddi devrimler oldu.
Bu değişim insan haklarına da yansıdı ve Sınıf bilinci gelişmeye başladı.
Zamanla insanlarda tatil yapma kültürü gelişmeye başladı.
Tatil için deniz kenarlarındaki evlerine gidenler döndüklerinde yanık – bronz tenleriyle dikkat çekmeye başladı.
Bu insanlar hem güneş altında çalışmak zorunda olmayan hem de tenleri bronzlaşmış, yanmış, kararmış, hem de zengin insanlardı.
Oysa, fakirler, işçiler, köleler ve çiftçiler tatil yapamıyordu.
Şimdi moda, ‘Bronz tenliyim çünkü tatile gittim, zenginim’ mesajı vermekti.
Bu yaklaşım günümüzde bile etkisini sürdürmektedir. Bu nedenle kış aylarında bile tenini bronzlaştırmak için zenginler binlerce lira vererek makineler altında bronzlaşmaktadır.
Bu çabanın altında estetik ya da güzellik çabasının dışında ‘Ben zenginim’ mesajını vermeye çalışmak yatmaktadır.
Toplumun alaycı bir dille ‘Amele yanığı’ dediği şey tamda budur.
Güneş altında yarı çıplak çalışmak zorunda kalan emekçilerin tenlerinin şekline ‘Amele yanığı’ denir.
Bu kişilerin tenlerinin bazı yerleri bronzlaşmıştır ama tatile gittikleri için değil, zengin oldukları için değil.
Güneş altında çalışmak zorunda oldukları içindir.
Gelir dağılımındaki adaletsizlik önce insanların suratlarına, derilerine yansır.
Sonra psikolojilerine ve kişiliklerine.
Kimileri sürekli yanar, ama keyiften, moda ya da zenginlikten dolayı değil, fakirlikten dolayı…